Η παρούσα εργασία, με αφορμή την ερημοποίηση του ιστορικού κέντρου της Καστοριάς,
πραγματεύεται πως μία σειρά εικαστικών παρεμβάσεων μπορεί να συμβάλει στην ανάσχεση
ή έστω τον μετριασμό της περαιτέρω υποβάθμισης της περιοχής αλλά και πώς θα μπορέσουν
οι παρεμβάσεις αυτές να γίνουν το εφαλτήριο για την ανάδειξη μιας νέας προοπτικής ή έστω
το κίνητρο για περισσότερη ενασχόληση και φροντίδα από την τοπική κοινότητα για το χώρο
που την περιβάλλει. Αρχικά γίνεται μία προσέγγιση της έννοιας του τόπου μέσα από δύο
αντίθετες απόψεις μεταξύ τους, τη φαινομενολογική και τη νομαδική ενώ στη συνέχεια
διερευνάται η έννοια της μνήμης ως διαρθρωτικό στοιχείο του τόπου. Οι παραπάνω
αναλύσεις, καθόρισαν τόσο τη μορφή όσο και τη θεματική των εικαστικών παρεμβάσεων.
Ως προς τη θεματική των παρεμβάσεων, η οποία είναι το εργαστήριο γουναρικής,
επιχειρείται μία νοητή μεταφορά στο περιβάλλον του εργαστηρίου και η γνωριμία με τα
ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που το στοιχειοθετούν, προκειμένου να γίνει πιο φανερή η σημασία
και η συμβολή του στην σύγχρονη ιστορία της πόλης. Ακολουθεί η ανάλυση του εικαστικού
έργου, όπου παρατίθεται η αιτιολόγηση των επιλογών που υποστηρίχτηκαν, η αναζήτηση των
παράλληλων καλλιτεχνικών πρακτικών που επέδρασαν στο παρόν εικαστικό έργο, αλλά και
η ανάδειξη των προοπτικών που ενυπάρχουν στο αφιλόξενο αστικό περιβάλλον που
μελετάται.____________________________________________________________________________________________________________________________This study, on the occasion of the desertification of the historical center of Kastoria, deals
with how a series of visual interventions can contribute to stopping or even mitigating the
further degradation of the area, but also how these interventions can become the springboard
for the emergence of a new perspective or even the motivation for more engagement and care
by the local community for the area that surrounds it. First, an approach is made to the
concept of place through two opposite points of view, the phenomenological and the nomadic,
while then the concept of memory as a structural element of place is explored. The above
analyzes determined both the form and the theme of the visual interventions. Regarding the
subject of the interventions, which is the fur workshop, an imaginary transfer to the
environment of the workshop is attempted and the acquaintance with the special
characteristics that characterize it, in order to make its importance and contribution to the
modern history of the city more obvious. The analysis of the visual work follows, where the
justification of the choices that were supported, the search for the parallel artistic practices
that influenced the present visual work, but also the highlighting of the perspectives that exist
in the inhospitable urban environment under study is listed.
Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών: Εικαστικές Τέχνες και Τοπίο: Προσεγγίσεις του Φυσικού και Αστικού Χώρου
Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας
