Οι κινηματογραφικές αναπαραστάσεις των αυτιστικών ατόμων στον κινηματογράφο, υπόκεινται σε συζητήσεις με έντονο ενδιαφέρον τα τελευταία χρόνια. Ο προβληματισμός σχετικά με το αν αυτές οι αναπαραστάσεις είναι ακριβείς ή όχι, σχετίζεται με το ερώτημα αν μπορούν να οδηγήσουν σε στερεότυπες αντιλήψεις σχετικά με την διαταραχή. Σκοπός της παρούσας εργασίας, είναι να μελετήσει εάν οι αναπαραστάσεις ατόμων με διαταραχή αυτιστικού φάσματος, συνάδουν με τα διαγνωστικά κριτήρια του DSM-V. Το νόημα που προκύπτει από τα αποτελέσματα, συζητιέται σε σχέση με την πιθανή εκπαιδευτική αξία που μπορεί να έχουν οι κινηματογραφικές αναπαραστάσεις για το κοινό. Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης, οι κινηματογραφικοί χαρακτήρες με ΔΑΦ φαίνεται να πληρούν με ακρίβεια τα διαγνωστικά κριτήρια του DSM-V. Η πλειοψηφία των αναπαραστάσεων αφορά νεαρούς, λευκούς άνδρες, ενώ πολλοί από τους χαρακτήρες παρουσιάζουν ιδιαίτερες δεξιότητες και ταλέντα. Από την μελέτη των αποτελεσμάτων διαπιστώθηκε ότι, παρόλο που τα στερεότυπα που ακολουθούν την διαταραχή ήταν εμφανή στο δείγμα, ο κινηματογράφος θα μπορούσε να έχει και εκπαιδευτικό χαρακτήρα, κυρίως όσο αφορά πληροφόρηση και ευαισθητοποίηση του ευρύτερου κοινού.
(EL)
The cinematic representations of autism have become a subject of intense interest in recent years. The concern of whether these representations are accurate or not, is related to the question of whether they can lead to stereotypical perceptions about the disorder. The purpose of this dissertation is to study whether the representations of people with autism spectrum disorder comply with the diagnostic criteria of DSM-V. The outcome of the findings is discussed in relation to the possible educational value that cinematic representations may have for the audience. According to the findings of the study, the cinematographic characters with ASD appear to accurately meet the diagnostic criteria of DSM-V. The majority of the representations are young, white men, and many have particular skills and talents. Furthermore, most of them are verbal characters with high functionality. After studying the results, it was found that, although the stereotypes were evident in the sample, cinema could also have an educational character, mainly informing and spreading awareness to the general public.
(EN)