The present dissertation treats the topic of the political history of the United Kingdom after World War II, and in particular the socio-commercial, political and economic relations of the country with Europe and the European Union, relations which went through all kinds of stages, complaint, conflict, coexistence, and ultimately the shocking withdrawal from the Union, accompanied by various reactions. Historical milestones are referenced, such as the Bretton Woods Conference and the Stockholm Convention, which led to the creation of the European Free Trade Association (EFTA), then the Treaty of Paris and the Treaties of Rome, the Treaty of Maastricht, the Treaty of Lisbon, and finally the much-discussed "Brexit", as well as the conclusion of the "AUKUS" agreement. The political moves of the country's leaders who have been involved in or contributed to the creation of Europe's common economic and trade path with the European Coal-Steel Community are also analyzed, from Edward Heath and Margaret Thatcher, to John Major, Tony Blair and Gordon Brown, to David Cameron, Theresa May, and Boris Johnson, leaders who were different but still quite similar in their beliefs, who nevertheless maintained the United Kingdom's relations with the rest of the world (e.g. the Commonwealth States), each through a series of decisions, mainly with emphasis on bilateral agreements, trade, economy, and even military decisions, in order to keep the country in the position of the "superpower" that existed before World War II, despite the final rupture in the relationship between the United Kingdom and the European Union, and despite the rejection of the vision of the general "superstate". All these elements will outline the profile of the "awkward partner" all along, and the general mentality of the country that determined the beginning and the end of its "European trail".
Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται την πολιτική ιστορία του Ηνωμένου Βασιλείου μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και ειδικότερα τις κοινωνικοεμπορικές, πολιτικές και οικονομικές σχέσεις της χώρας με την Ευρώπη και την Ευρωπαϊκή Ένωση, σχέσεις οι οποίες πέρασαν από όλα τα επίπεδα, αντίδρασης, σύγκρουσης, συνύπαρξης, και εν τέλει της σοκαριστικής αποχώρησης από την Ένωση, συνοδευομένης από ποικίλες αντιδράσεις. Γίνεται αναφορά στα ιστορικά σημεία καμπής, όπως την Διάσκεψη του Μπρέτον Γουντς και την Σύμβαση της Στοκχόλμης, που οδήγησε στην δημιουργία της Ελεύθερης Ζώνης Ευρωπαϊκών Συναλλαγών, έπειτα την σύναψη της Συνθήκης των Παρισίων και των Συνθηκών της Ρώμης, την Συνθήκη του Μάαστριχτ, την Συνθήκη της Λισσαβώνας, έως και το πολυσυζητημένο «Brexit», και την σύναψη της συμφωνίας «AUKUS». Επίσης αναλύονται οι πολιτικές κινήσεις των κύριων ηγετών της χώρας που αναμείχθηκαν ή συντέλεσαν στην δημιουργία της κοινής οικονομικοεμπορικής πορείας της Ευρώπης με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα - Χάλυβα, από τον Έντουαρντ Χιθ και την Μάργκαρετ Θάτσερ, στον Τζων Μέιτζορ, τον Τόνυ Μπλαιρ και τον Γκόρντον Μπράουν, έως τον Ντέιβιντ Κάμερον, την Τερέζα Μέι, και τον Μπόρις Τζόνσον, ηγέτες διαφορετικοί, αλλά και αρκετά παρόμοιοι στον χαρακτήρα και στις πεποιθήσεις, που παρ’ όλα αυτά διατήρησαν τις σχέσεις του Ηνωμένου Βασιλείου με τον υπόλοιπο κόσμο (π.χ. τα κράτη της Κοινοπολιτείας), μέσα από μία σειρά αποφάσεων ο καθένας τους, κυρίως με έμφαση σε διμερείς συμφωνίες, εμπορικές, οικονομικές, ακόμα και στρατιωτικές, με σκοπό να κρατήσουν την χώρα στην θέση της «μεγάλης δύναμης» που βρισκόταν μέχρι πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, παρά την καταληκτική ρήξη στην σχέση Ηνωμένου Βασιλείου – Ευρωπαϊκής Ένωσης, και παρά την απόρριψη του οράματος του γενικότερου «υπερκράτους». Όλα αυτά τα στοιχεία θα σκιαγραφήσουν το προφίλ του «περίεργου εταίρου» κατά τους καιρούς, και την γενικότερη νοοτροπία της χώρας που καθόρισε την αρχή και το τέλος της «Ευρωπαϊκής πορείας» της.
