Over the past years, the term Open Educational Resources (OERs) has been emerged, aiming to promote open access to digital educational resources that are available online for everyone at a global level. The OER term was introduced by UNESCO, which has defined OERs as the “technology-enabled, open provision of educational resources for consultation, use and adaptation by a community of users for non-commercial purposes”. Nevertheless, existing OER initiatives do not treat their OERs differently according to their granularity levels and consequently they adopt a flat model for supporting the main stages of a typical e-Learning chain, namely, creation, publication, discovery, acquisition, access, use, reuse and delivery of OERs. The main drawback of this approach is that OERs are treated in a non-modular manner without considering the different levels of granularity (namely, educational content, learning activities, educational courses, education and/or training programmes) and the different tools and services needed to handle the particularities of each granularity level. Therefore, the systematic definition (actions, roles, tools and services) of appropriate hierarchical models that support the main stages of a typical e-Learning chain is an interesting issue in the field of Technology-enhanced Learning (TeL). This thesis deals with the construction of a hierarchical framework that will be able to support the different granularity levels of OERs, the relationships between these levels and the different tools and services needed to handle the particularities of each granularity level. Moreover, within this framework LOs reuse is systematically modeled towards identifying metrics for cost effective LOs reuse. Finally, the proposed framework is customized for supporting and measuring LOs reuse in two different fields of application namely Accessible Technology-enhanced Learning and Mobile Assisted Language Learning.
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για το ανοικτό εκπαιδευτικό περιεχόμενο (Open Educational Resources). Ο όρος υιοθετήθηκε για πρώτη φορά από την UNESCO και αναφέρεται στην «ανοιχτή πρόσβαση και παροχή ψηφιακού εκπαιδευτικού περιεχομένου στην εκπαιδευτική κοινότητα για μη-εμπορικούς σκοπούς που μπορεί να εμπλουτισθεί, βελτιωθεί και αναδιανεμηθεί, για χρήση και επαναχρησιμοποίηση στη διδασκαλία και την μάθηση» . Επιπλέον, έχει αναγνωριστεί ότι το θέμα της χρήσης αλλά και επαναχρησιμοποίησης του ανοικτού εκπαιδευτικού περιεχομένου πραγματοποιείται σε διαφορετικά επίπεδα συσσώρευσης (Granularity Levels) ήτοι Μαθησιακά Αντικείμενα (ΜΑ), Εκπαιδευτικές Δραστηριότητες, Ηλεκτρονικά Μαθήματα, Προγράμματα Εκπαίδευσης ή Κατάρτισης. Παρά ταύτα, υπάρχουσες πρωτοβουλίες γύρω από το ανοικτό εκπαιδευτικό περιεχόμενο δεν λαμβάνουν υπόψη τα διαφορετικά επίπεδα συσσώρευσης και τις ιδιαιτερότητες αυτών. Η παρούσα διδακτορική διατριβή πραγματεύεται το θέμα των διαφορετικών επιπέδων συσσώρευσης του ανοικτού εκπαιδευτικού περιεχομένου με σκοπό τον ορισμό ενός ιεραρχικού μοντέλου με την υποστήριξη κατάλληλων τεχνολογικών εργαλείων. Επίσης, μέσω του προτεινόμενου ιεραρχικού μοντέλου και των αντίστοιχων εργαλείων που έχουν αναπτυχτεί για να το υποστηρίζουν, μελετάται η επαναχρησιμοποίηση του ανοικτού εκπαιδευτικού περιεχομένου σε δύο πεδία εφαρμογής ήτοι στην Τεχνολογικά-Υποστηριζόμενη Κατάρτισης Ατόμων με Αναπηρία (ΑμεΑ) και στην Εκμάθηση Ξένων Γλωσσών Μέσω Κινητών Συσκευών.
