Good labor environment should constitute the first priority of institutes that their product is based on the so called "work" factor of production. Consequently health services, such as hospitals, which are based mainly on specialized work, should be interested mainly on the labor environment relationships and the satisfaction of their workers. A health institution is the place where three different "cultures" are met, medical, nursing and administrative. Despite the fact that these cultures are substantially different, common culture in the hospital profits an institute or a team via the promotion of collaboration and efficiency, decreasing the uncertainty and increasing the confidence. Consequently, powerful relationships are created but it is also highly possible to appear intersectorial conflicts. By reviewing international bibliography, it becomes clear that indeed there are conflicts between the various sectors of personnel and mainly between medical and administrative personal or medical and nursing personnel. For this reason some measures and models are proposed in order to bridge the gap between the various sectors of personnel. From a questionnaire that was given in a sample of workers of hospital "TZANIO" Piraeus, it is realized that some kind of conflict is underlying, but of course not as strong as presented in the bibliography. Almost everyone answered that the improvement of professional relations would improve the services of the hospital. For this reason proposals have been made for the improvement of labor relations and operation of the hospital.
Το καλό εργασιακό περιβάλλον πρέπει να αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα στις μονάδες που το προϊόν τους βασίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στο συντελεστή παραγωγής «εργασία». Συνεπώς οι μονάδες παροχής υπηρεσιών υγείας, όπως είναι τα νοσοκομεία, οι οποίες βασίζονται κυρίως στο συντελεστή εξειδικευμένης εργασίας, οφείλουν να ενδιαφέρονται πρωτίστως για το εργασιακό περιβάλλον, τις εργασιακές σχέσεις και την επαγγελματική ικανοποίηση των εργαζομένων τους. Είναι σαφές ότι ένα νοσηλευτικό ίδρυμα είναι ο χώρος όπου τρεις διαφορετικές «κουλτούρες» συναντιούνται, η ιατρική, η νοσηλευτική και η διοικητική, με όλες τις διαφορές φιλοσοφίας που συνεπάγεται. Μία κοινή κουλτούρα στο χώρο του νοσοκομείου ωφελεί έναν οργανισμό ή μια ομάδα μέσω της προώθησης της συνεργασίας και της αποδοτικότητας, μειώνοντας την αβεβαιότητα και αυξάνοντας την εμπιστοσύνη. Επομένως δημιουργούνται ισχυρότατοι συνεκτικοί δεσμοί ανάμεσα στο προσωπικό, αλλά λόγω των συνθηκών αυξάνεται και η πιθανότητα εμφάνισης διακλαδικών συγκρούσεων. Από την ανασκόπηση της διεθνούς βιβλιογραφίας, προκύπτει ότι όντως εμφανίζονται έντονες συγκρούσεις μεταξύ των διαφόρων κλάδων προσωπικού στο χώρο του νοσοκομείου, κατά κύριο λόγο μεταξύ ιατρικού και διοικητικού προσωπικού και ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Για αυτό προτείνονται μέτρα και συγκεκριμένα μοντέλα για να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ των διαφόρων κλάδων προσωπικού. Από την συμπλήρωση του ερωτηματολογίου που δόθηκε σε ένα δείγμα των εργαζομένων του νοσοκομείου «ΤΖΑΝΕΙΟ» Πειραιά, διαπιστώνεται ότι ένας βαθμός σύγκρουσης σίγουρα υποβόσκει, όχι βέβαια στο μέγεθος που παρουσιάζεται στη βιβλιογραφία. Σχεδόν το σύνολο των ερωτηθέντων απάντησε ότι η βελτίωση των επαγγελματικών σχέσεων θα βελτίωνε την παροχή υπηρεσιών υγείας στο νοσοκομείο. Για αυτό διατυπώνονται προτάσεις για τη βελτίωση των επαγγελματικών σχέσεων και για τη γενικότερη βελτίωση της λειτουργίας του νοσοκομείου.
