The primary goal of the thesis is to investigate the degree at which the above named syndrome occurs on the workers (doctors, nurses, technicians, aides, and other such staff), as well as the factors that positively or negatively relate to professional burnout. The term “professional burnout” is defined as a syndrome in terms of severe physical and psychological exhaustion on the point where the health care provider compromises their interaction with patients and demeans the quality of care of care in hospitals. As a result of an extensive theoretical analysis presented in the thesis in addition to the practical analysis carried out through the use of an anonymous questionnaire given to 180 hospital workers, numerous interesting proposals are given. The research findings showed that there is a fair amount of professional burnout present in general among the workers at the “Amalia Fleming “ General Hospital as well as a fair amount of professional burnout in each professional category separately. Furthermore, women show higher levels of professional burnout than men in all elements of professional burnout. It is important to note that the majority of the staff maintain that they have a heavy workload , and further, most declare that their work environment is anywhere from not at all satisfactory, to a little bit satisfactory. Finally, certain administrative – workplace factors contributed either positively or negatively to the emergence of professional burnout. Thus, as a primary conclusion, the early detection of the problem combined with the decision to take measures to solve it is necessary for both the prevention of the syndrome and the restriction of its effects once it has appeared.
H διπλωματική εργασία έχει κύριο σκοπό να διερευνήσει το βαθμό εμφάνισης του συνδρόμου της επαγγελματικής εξουθένωσης μεταξύ των εργαζομένων (ιατρών, νοσηλευτών, διοικητικού-τεχνικού, βοηθητικού και λοιπού προσωπικού), καθώς επίσης και τους παράγοντες εκείνους που σχετίζονται με την επαγγελματική εξουθένωση και την επηρεάζουν θετικά ή αρνητικά. Ως επαγγελματική εξουθένωση, ορίζεται το σύνδρομο σωματικής και ψυχικής εξάντλησης, όπου ο επαγγελματίας υγείας δυσχεραίνει την επικοινωνία με τους αρρώστους και υποβαθμίζει την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών στα νοσοκομεία. Μετά από μια εκτενή θεωρητική ανάλυση, αλλά και την πρακτική ανάλυση με την χρήση ενός ανώνυμου ερωτηματολογίου, που μοιράστηκε σε δείγμα 180 εργαζομένων, εξήχθησαν αρκετά δεδομένα. Αποτελέσματα της έρευνας, έδειξαν σε ότι αφορά την επαγγελματική εξουθένωση, ότι υπάρχει μέτριο επίπεδο επαγγελματικής εξουθένωσης σε όλους τους εργαζόμενους του Γενικού Νοσοκομείου «Αμαλία Φλέμιγκ», αλλά και μετρίου βαθμού επαγγελματική εξουθένωση σε κάθε κατηγορία προσωπικού ξεχωριστά. Επίσης οι γυναίκες, παρουσιάζουν υψηλότερες τιμές επαγγελματικής εξουθένωσης από τους άνδρες ως προς όλες τις συνιστώσες της επαγγελματικής εξουθένωσης. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η πλειοψηφία του προσωπικού δηλώνει ότι έχει καθημερινά, υψηλό φόρτο εργασίας, ενώ οι περισσότεροι δηλώνουν ότι το περιβάλλον εργασίας ,όπου απασχολούνται είναι καθόλου έως λίγο ικανοποιητικό. Τέλος κάποιοι διοικητικοί- εργασιακοί παράγοντες συμβάλλουν θετικά ή αρνητικά στην εμφάνιση της επαγγελματικής εξουθένωσης. Έτσι ως κύριο συμπέρασμα θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι η έγκαιρη αναγνώριση του προβλήματος και η λήψη μέτρων κρίνεται απαραίτητη για την πρόληψη και τον περιορισμό των επιπτώσεων του συνδρόμου.
