Η ανάγκη για νέα νοοτροπία στο σχεδιασμό των κτιρίων δεν απορρέει μόνο από την παραπάνω διαπίστωση. Οι φυσικοί πόροι δεν είναι ανεξάντλητοι. Η ίδια η φύση θέτει περιορισμούς και όρια τα οποία πρέπει ο άνθρωπος να σέβεται αφού καμιά εκ των υστέρων παρέμβαση δεν είναι ικανή να αποκαταστήσει την οικολογική διαταραχή. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ γίνεται συνείδηση ότι το αρχιτεκτονικό έργο για να επιζήσει στο χρόνο πρέπει να ισορροπεί ανάμεσα στο χώρο και στο περιβάλλον. Στην παρούσα εργασία θα προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε καταρχήν σκέψεις και μετέπειτα προτάσεις έτσι ώστε οι κατασκευές να είναι μεν βιώσιμες χρόνοτεχνόοικονομικά ενώ εν συνεχεία να είναι και φιλικές προς το περιβάλλον.
TEI of West Macedonia
