Σκοπός της εργασίας είναι να διερευνήσει και να παρουσιάσει τη σταθεροποίηση της απορριπόµενης ιλύος από εγκαταστάσεις επεξεργασίας αστικών λυµάτων κατά την ανάµιξη µε ιπτάµενη τέφρα.Οι κυριότερες διαδικασίες επεξεργασίας που παράγουν ιλύες είναι η πρωτοβάθµια καθίζηση, η βιολογική επεξεργασία, η διύλιση και η χηµική κροκίδωση/ κατακρήµνιση. Ιλύες παράγονται επίσης και από την εκκένωση των σηπτικών και απορροφητικών βόθρων. Τα προϊόντα αυτά διαθέτουν µεγάλο αριθµό πολύτιµων συστατικών, όπως θρεπτικά συστατικά και οργανική ύλη και έχουν υψηλή θερµική αξία, µε αποτέλεσµα να είναι κατάλληλα για ένα µεγάλο εύρος χρήσεων. Τα προϊόντα αυτά όµως, είναι συγχρόνως και φορείς ανεπιθύµητων ρυπαντών, όπως είναι τα βαρέα µέταλλα, τα συνθετικά οργανικά και οι παθογόνοι µικροοργανισµοί, µε αποτέλεσµα ο τρόπος τελικής τους διάθεσης να έχει σηµαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, όπως είναι οι εκποµπές στον αέρα, ο κίνδυνος για τη δηµόσια υγεία και η πιθανότητα ρύπανσης των εδαφών και των υδάτων. Η εξάλειψη των παθογόνων µικροοργανισµών µε υποβολή της ιλύος σε πρόσθετη επεξεργασία, σταθεροποίηση, όπως κοµποστοποίηση, επεξεργασία µε ασβέστη, ξήρανση ή άλλες κατάλληλες επεξεργασίες, εξυγιαίνει την ιλύ, η οποία µπορεί στη συνέχεια να χρησιµοποιηθεί ευρέως χωρίς περιορισµούς.Η επιτυχής ανάµιξη της απορριπτόµενης ιλύος µε ιπτάµενη τέφρα µπορεί να έχει ως αποτέλεσµα τη χρησιµοποίησή της σε γεωργικές ή δασικές εκτάσεις και σε διαµόρφωση τοπίων, αλλά µε περιορισµούς, σε συνδυασµό µε τις κατάλληλες λειτουργικές επεξεργασίες. Σκοπός της διάθεσης της απορριπτόµενης ιλύος στο έδαφος είναι η ασφαλής επίτευξη της επαναφοράς του στο φυσικό περιβάλλον .Όλα τα είδη της ιλύος (υγρή, ηµι-στερεή, στερεή και ξηραµένη ιλύς) µπορεί να εφαρµοστούν στο έδαφος. Ωστόσο, η χρήση κάθε είδους εµπεριέχει πρακτικούς περιορισµούς στην αποθήκευση, µεταφορά και στη µέθοδο εφαρµογής. Αυτή θεωρείται αποδοτική, τόσο από άποψη κόστους, όσο και Προστασίας του Περιβάλλοντος. Οι ποσότητες της ιλύος που µπορούν να διατεθούν στο έδαφος εξαρτώνται από την περιεκτικότητά της σε άζωτο, φώσφορο αλλά και σε βαρέα µέταλλα. Βάση της κείµενης νοµοθεσίας ορίζονται οι ποσότητες των στοιχείων στη λάσπη καθώς και στο έδαφος.