Στην παρούσα πτυχιακή εργασία γίνεται μία προσπάθεια να ερευνήσουμε τις πολιτικές προσεγγίσεις που σχετίζονται με την οικονομία και τον τουρισμό που υιοθέτησαν οι χώρες μέλη του ΠΟΕ από τις αρχές της κρίσης της πανδημίας του COVID-19. Τονίζεται η ανάγκη για τους ενδιαφερόμενους να συντονίσουν τις απαντήσεις τους προκειμένου να μετριάσουν τις αρνητικές επιπτώσεις της κρίσης και να προετοιμάσουν καλύτερα τον τομέα για το μέλλον. Με αυτόν τον τρόπο, διερευνούμε τον οικονομικό αντίκτυπο των πιθανών σεναρίων για τον τουρισμό, υπογραμμίζοντας τόσο τη ζήτηση όσο και τις παρενέργειες της κρίσης. Η τουριστική βιομηχανία ήταν μια από τις μεγαλύτερες αγορές στον κόσμο, έως ότου ο κόσμος γνώρισε την πανδημία του 21ου αιώνα, τον COVID-19. Συγκεντρώνοντας και οργανώνοντας πληροφορίες από μια σειρά πηγών με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες η εργασία παρέχει μια συστηματική προσέγγιση για τη χαρτογράφηση και την ανάλυση πολιτικών που σχετίζονται με τον τουρισμό σε όλες τις ηπείρους. Τα ευρήματά μας επιβεβαιώνουν ότι: (i) σχεδόν το 90% των χωρών επικέντρωσαν τις τουριστικές τους πολιτικές σε μέτρα οικονομικής τόνωσης για τον περιορισμό των αρνητικών επιπτώσεων του COVID-19 και τη διευκόλυνση μιας ισχυρής ανάκαμψης, (ii) περισσότερες από τις μισές από τις εξεταζόμενες χώρες έχουν λάβει οικονομικά μέτρα για τη στήριξη του τομέα μέσω δανείων, αναβολών καταβολής φόρων κ.λπ., (iii) λιγότερο από το ένα τρίτο των χωρών που αναλύθηκαν θέσπισαν κοινωνικά μέτρα και μέτρα για την απασχόληση. Η παρούσα κρίση δε θα μπορούσε να έχει συμβεί σε χειρότερη στιγμή για τη διεθνή οικονομία. Οι επιπτώσεις της πανδημίας στην οικονομική δραστηριότητα είναι τόσο ισχυρές που θα οδηγούσαν σε ύφεση ακόμη και μία ισορροπημένη και υγιή οικονομία. Πόσο μάλλον που η παγκόσμια οικονομία ασθενούσε ήδη, πριν την έλευση του ιού, βυθισμένη σε βαθιές δομικές ανισορροπίες με έντονα αποσταθεροποιητικά χαρακτηριστικά.
TEI of West Macedonia
