Τα μνημεία αποτελούν αποδεικτικά στοιχεία της ιστορίας και του πολιτισμού. Η ζωντανή ιστορία μιας χώρας είναι κυρίως τα αρχαιολογικά μνημεία αυτής, τα αρχαιολογικά ευρήματα, οι ενεπίγραφες πλάκες, τα έργα τέχνης της κάθε εποχής που διατηρήθηκαν ή ήλθαν στην επιφάνεια από τυχαίες συμπτώσεις και συστηματικές αρχαιολογικές ανασκαφές. Αυτά επαληθεύουν τις γραπτές πληροφορίες των αρχαίων ιστορικών, αυτά είναι τα αδιαμφισβήτητα ιστορικά ντοκουμέντα που ανατρέπουν κάθε ιστορική πλαστογραφία, κάθε ψεύδος, κάθε διαστροφή της ιστορικής αλήθειας. Από τα παραπάνω γίνεται κατανοητό ότι η προστασία των μνημείων μας δεν αποτελεί μόνο επιτακτική ανάγκη αλλά εθνικό χρέος και ένδειξη σεβασμού της ιστορίας μας. Η αποτελεσματική προστασία ενός μνημείου αρχαιολογικής ή ιστορικής σημασίας που βρίσκεται εκτεθειμένο στις καιρικές συνθήκες του περιβάλλοντος, αλλά ακόμη και αυτό που στεγάζεται σε κλειστό χώρο, είναι ένα πολύπλοκο και δύσκολο πρόβλημα. Αιωρούμενα σωματίδια από την καύση ανθρακούχων υλικών έχουν ήδη προκαλέσει την αμαύρωση των μνημείων, ενώ όξινα αέρια των καύσεων, με τη βοήθεια ατμοσφαιρικού ύδατος, σχηματίζουν οξέα που διαλύουν μάρμαρα, γρανίτες οικοδομικά υλικά κ.α.
Σήμερα, διάφοροι νόμοι κατά της ρυπάνσεως είχαν καλά αποτελέσματα, αλλά η φύση και η ποιότητα του αέρα σε αστικές περιοχές συνεχώς μεταβάλλονται. Η κυκλοφορία των οχημάτων έχει κάπως αντικαταστήσει τη βαριά βιομηχανία, σε ότι αφορά την ατμοσφαιρική ρύπανση των πόλεων.