Στόχος της παρούσας πτυχιακής εργασίας υπήρξε η μελέτη της επίδρασης υδρόφιλου πολυμερούς σε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα πετρελαίου κίνησης της Ελληνικής αγοράς. Συγκεκριμένα, ποσότητα 0,1g προστέθηκε σε διαφορετικούς
όγκους καυσίμου και αφού τα δείγματα ομογενοποιήθηκαν μετρήθηκε η εναπομένουσα υγρασία σε αυτά. Η επίδραση του όγκου των δειγμάτων, της προστιθέμενης ποσότητας πολυμερούς καθώς και του χρόνου ομογενοποίησης μελετήθηκαν ενδελεχώς. Το βέλτιστο σύστημα απομάκρυνσης νερού αποδείχτηκε
ότι είναι: περιεκτικότητα πολυμερούς 0,5%w/v (μάζα πολυμερούς σε όγκο καυσίμου) και χρόνος παραμονής του (υπό συνεχή ανάδευση) τα 90 λεπτά.
Το βασικό χαρακτηριστικό του χρησιμοποιούμενους πολυμερούς είναι ο υδρόφιλος χαρακτήρας του. Μέσο του μηχανισμό της φυσιορρόφησης ποσότητα υγρασίας απομακρύνεται από την μάζα του καυσίμου. Η διαδικασία αυτή θα έχει ως αποτέλεσμα να βελτιωθούν και οι άλλες φυσικοχημικές ιδιότητες του καύσιμου , το κινηματικό ιξώδες, η υγρασία, η οξύτητα,, η θερμογόνος δύναμη, η θερμοκρασία απόσταξης και ο δείκτης κετανίου να βελτιώνονται από αισθητά έως σημαντικά..
Από την παρουσίαση των αποτελεσμάτων βλέπουμε πως η πυκνότητα του καύσιμου μετά την χρήση του πολυμερούς δεν μεταβάλλεται και παραμένει στα όρια καταλληλότητας συμφώνα με την μέθοδο ASTM. H σύγκριση των πολυμερών πολυασπαρτικο και πολυακρυλικο δείχνει ότι οι τιμές του πολυασπαρτικού TPA εναλλάσσονται ενώ οι τιμές του πολυακριλικού
είναι σταθερές. Βάσει αυτών των αποτελεσμάτων ανοίγουν οι ορίζοντες για την χρήση νέων τεχνολογιών και αντικατάσταση των είδη υπαρχόντων.
TEI of West Macedonia
