Στη σύγχρονη εποχή και κυρίως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Ελλάδας, εγκαταστάθηκε στην Αττική, λόγω της ανάπτυξης δευτερογενούς και τριτογενούς παραγωγής, επομένως του μεγαλύτερου μέρους της οικονομίας. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την εκχέρσωση καλλιεργειών που βρίσκονταν κοντά στο κέντρο της και την έξαρση της ανοικοδόμησης. Το μεγαλύτερο μέρος των ελαιώνων που διασώθηκαν, βρίσκεται στις πεδιάδες των Μεγάρων, των Μεσογείων, του Θριασίου Πεδίου και των νησιών που ανήκουν διοικητικά της Αττική. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ανανέωση των ελαιώνων καθώς και συγκαλλιέργεια της ελιάς με λαχανικά. Εκτός των ελαιοκαλλιεργειών, η ελιά αναγκαία λόγω του ξηροθερμικού κλίματος, επιστρέφει για να γίνει μέσω αναφοράς στις αναπλάσεις αρχαιολογικών χώρων, πάρκων, άγονων εδαφών, καμένων εκτάσεων, αλλά και στην δημοτική και ιδιωτική κηποτεχνία. Έτσι ο αριθμός καλλωπιστικών ελιών στην Αττική αυξάνεται και μαζί με τους οργανωμένους ελαιώνες συμβάλλουν όχι μόνο αισθητικά αλλά και περιβαλλοντολογικά στην φυσική ισορροπία και δίνει αξία ακόμη και στη γη της Αττικής που δεν φιλοξενεί ελαιόδεντρα.
Ε > Ελιά - Ασθένειες και παράσιτα
Φ > Φυτοπροστασία
Agricultural and Veterinary Sciences ▶ Agriculture, Forestry and Fisheries Agronomy and Crop Science
(EN)
Ελιά - Ασθένειες και παράσιτα
Φυτοπροστασία
Greek
Σχολή Τεχν.Γεωπονίας και Τεχν.Τροφίμων και Διατροφής > Τμήμα Φυτικής Παραγωγής (Φλώρινα)