Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι τα δικαιώματα που πρέπει να έχει ο άνθρωπος « όπου γης» με μόνη την ιδιότητα του ανθρώπου, ανεξάρτητα δηλαδή από εθνότητα, φυλή, γλώσσα, θρήσκευμα και οτιδήποτε άλλο μπορεί να τον χωρίζει από τους άλλους ανθρώπους. Θα δούμε πως τέτοια δικαιώματα, όπως τα καθορίζει η Οικουμενική Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου που έγινε στο Παρίσι το 1948, είναι: η προστασία της ζωής, της ελευθερίας και της ασφάλειας. Η ισότητα απέναντι στο νόμο, η προστασία της προσωπικότητας του ατόμου, η ελευθερία της εθνικής συνείδησης κ.α. Στο δεύτερο κεφάλαιο θα εστιάσουμε την προσοχή μας στο θέμα της προστασίας των Δικαιωμάτων των Εθνικών Μειονοτήτων, καθήκον που ανέλαβε το 1998 το Συμβούλιο της Ευρώπης με την έναρξη ισχύος μιας Σύμβασης Πλαισίου. Μιας σύμβασης που περιλαμβάνει αρχές όπως η παιδεία, η ισότητα, η γλώσσα, η θρησκεία κ.α., που μολονότι
είναι διαφορετικές από χώρα σε χώρα και μπορούν να ερμηνευθούν αόριστα, ανάλογα με τα συμφέροντα κάθε χώρας, με τη θέσπιση ενός μηχανισμού παρακολούθησης, μπορεί να υπερκερασθεί ο παραπάνω κίνδυνος. Θα μελετήσουμε τη σύνθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής που θα παρακολουθεί την εφαρμογή της σύμβασης, τα μέτρα που διατυπώνονται στη σύμβαση, αλλά και το κατά πόσο η Συμβουλευτική Επιτροπή και η Επιτροπή των Υπουργών, μπορούν να διεκπεραιώσουν καλά τα καθήκοντά τους. Το σίγουρο πάντως είναι ότι, αν και η σύμβαση αυτή έχει πολλές αδυναμίες, θα δούμε πως μπορεί να γίνει
αποτελεσματικό εργαλείο για την προστασία των μειονοτήτων.
Προχωρώντας στο τρίτο κεφάλαιο και μέσα από μια έκθεση της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ελσίνκι για τα ανθρώπινα δικαιώματα θα συνειδητοποιήσουμε την
αναγκαιότητα του να βρεθούν λύσεις στα προβλήματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συνεχίζουν να υφίστανται, εντοπίζοντάς τα αυτή τη φορά στην Ελλάδα.
TEI of West Macedonia
