Ο άνθρωπος είναι αρκετά εξοικειωμένος με τα ορυκτά. Στις αναπτυγμένες μάλιστα χώρες, έρχεται πολύ νωρίς σε επαφή με τα ορυκτά, αφού η παιδική πούδρα (ταλκ), στο μεγαλύτερο ποσοστό της, δεν είναι τίποτε άλλο παρά το ορυκτό τάλκης. Τα ορυκτά χρησιμοποιούνται σε πάρα πολλές καθημερινές δραστηριότητές μας όπως στα οικοδομικά υλικά, στα καλλυντικά, στη φαρμακευτική, στη γεωργία, στη βιομηχανία και αλλού. Ένα μεγάλο μέρος των υλικών, που καθημερινά χρησιμοποιούμε στη βιομηχανία, περιέχει ή αποτελείται εξ ολοκλήρου από ορυκτά, επεξεργασμένα ή μη.
Φαίνεται σε κάθε σημείο του περιβάλλοντός μας: στο έδαφος που πατάμε, στην αμμουδιά της παραλίας, στα βράχια των βουνών, στη λάσπη, κλπ., και τα χρησιμοποιούμε ως πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους (διαμάντι, σμαράγδι, ρουμπίνι, αμέθυστος, τοπάζιο, γρανάτης, αχάτης κ.ά.) λόγω της διαύγειας, της λάμψης, του χρώματος, της σκληρότητάς τους κ.ά.
