Οι κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις της διαχείρισης των υδατικών πόρων των προηγούμενων χρόνων και οι αναπόφευκτες συνέπειες της λειψυδρίας οδηγούν σε μια νέα αντίληψη για την διαχείριση των υδατικών πόρων. Νέες προοπτικές συμπεριλαμβάνουν τις αρχές της βιωσιμότητας, την περιβαλλοντική ηθική και την συμμετοχή του κοινού στις αποφάσεις του σχεδιασμού.
Καθώς πολλές περιοχές παρουσιάζουν προβλήματα λόγω περιορισμένων διαθέσιμων υδατικών πόρων, η επαναχρησιμοποίηση του ύδατος αποτελεί μια ελκυστική λύση για την διατήρηση > και αύξηση των διαθέσιμων υδατικών πόρων. Κατά αυτόν τον τρόπο, δημιουργείται κυρίως μη πόσιμο νερό, καλύπτονται οι σημερινές και οι μελλοντικές ανάγκες, προστατεύονται τα οικοσυστήματα από τα απόβλητα, μειώνεται η ανάγκη για φράγματα και δεξαμενές και συμμορφώνεται η χώρα με τις περιβαλλοντικές απαιτήσεις των οδηγιών και των κανονισμών που πρέπει να ακολουθούνται.
TEI of West Macedonia
