Στην εργασία θα ασχοληθούμε με τον γραμμικό προγραμματισμό. Ο ουσιαστικός ρόλος και η χρήση του Γ.Π. είναι η συστηματική διαδικασία προσέγγισης και επίλυσης προβλημάτων κατανομής περιορισμένων πόρων. Τα προβλήματα αυτά εκφράζονται με μία γραμμική, δηλαδή πρώτου βαθμού συνάρτηση που πρέπει να βελτιστοποιηθεί (να μεγιστοποιηθεί ή να ελαχιστοποιηθεί) ικανοποιώντας ένα σύνολο περιορισμών που επίσης εκφράζονται ως γραμμικές σχέ¬σεις. Ο Γ.Π. ασχολείται λοιπόν με προβλήματα βελτιστοποίησης που εκφράζονται με γραμμικής μορφής συνάρτηση και περιορισμούς. Πριν παρουσιάσουμε τις μεθοδολογίες του, θεωρούμε σκόπιμο να τονίσουμε, ότι ο γραμμικός προγραμματισμός ασχολείται κυρίως με το πρόβλημα της άριστης κατανομής των περιορισμένων πόρων μεταξύ ανταγωνιζόμενων δραστηριοτήτων. Αυτό σημαίνει, ότι ο γραμμικός προγραμματισμός επικεντρώνεται στον εντοπισμό του άριστου (βέλτιστου) προγράμματος, με το οποίο κατανέμονται κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο οι περιορισμένοι διαθέσιμοι πόροι μιας οικονομικής μονάδας στις ανταγωνιζόμενες δραστηριότητες της, ώστε να ικανοποιηθούν οι προκαθορισμένοι της στόχοι. Όπως είναι γνωστό, οι στόχοι της επιχείρησης ή του οργανισμού επιτυγχάνονται κάτω από συνθήκες, οι οποίες υπαγορεύονται από περιορισμούς που πρέπει να ικανοποιούνται και οι οποίοι επιβάλλονται ενδογενώς ή εξωγενώς. Ορισμένοι από τους περιορισμούς αφορούν στους περιορισμένους διαθέσιμους πόρους της επιχείρησης, όπως είναι η εργασία, οι πρώτες ύλες, η δυναμικότητα του εξοπλισμού, τα διαθέσιμα κεφάλαια, κ.α. όμως υπάρχουν και περιορισμοί, οι οποίοι προκύπτουν από άλλες αιτίες, όπως είναι η ζήτηση των προϊόντων, οι προδιαγραφές τους, η πολιτική της επιχείρησης, η μέθοδος χρηματοδότησης των δραστηριοτήτων της, οι κανονισμοί λειτουργίας, η νομοθεσία, κ.α.