Το νερό αν και είναι το περισσότερο διαδεδομένο υγρό του πλανήτη (τα ¾ του πλανήτη μας καλύπτονται από νερό), θεωρείται ταυτόχρονα και το περισσότερο ιδιόρρυθμο. Όταν το νερό πήζει αυξάνει ο όγκος του και ο πάγος έχει πυκνότητα 0,92g/cm3. Λιγότερο από το 1% του νερού της Βιόσφαιρας μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πόσιμο. Κατά την ανεπαρκή χορήγηση νερού, αρχικά εκδηλώνεται δίψα και στη συνέχεια ανορεξία, μείωση των αποδόσεων, δυσπεψία και σε προχωρημένες καταστάσεις δυσκοιλιότητα κοπρόσταση και ουραιμία. Γενικά η στέρηση του νερού είναι λιγότερο ανεκτή από τη στέρηση της τροφής. Υπολογίζεται ότι οι ανάγκες σε νερό ενός οργανισμού είναι τόσα κυβικά εκατοστά, όσες θερμίδες καταναλώνει. Η λειτουργία των νεφρών είναι ο κυριότερος μηχανισμός διατήρησης του ισοζυγίου του νερού. Το νερό στο ζωικό σώμα διακρίνεται σε ελεύθερο και δεσμευμένο. Η περιεκτικότητα του σώματος των ζώων σε ελεύθερο νερό επηρεάζεται από την περιεκτικότητα του σε διαλυτά ανόργανα άλατα. Η περιεκτικότητα των ζωοτροφών σε νερό κυμαίνεται μεταξύ 3 και 94%. Τροφή υψηλής περιεκτικότητας σε νάτριο ή κάλιο συνδυάζεται με μια αυξημένη κατανάλωση νερού. Αγελάδες γαλακτοπαραγωγής οι οποίες έχουν ελεύθερη πρόσβαση σε πόσιμο ύδωρ, εμφανίζουν μεγαλύτερη γαλακτοπαραγωγή και υψηλότερη περιεκτικότητα σε λίπος στο γάλα. Χαμηλής ποιότητας ύδωρ, θα συντελέσει στη περιορισμένη πόση και κατά επέκταση στη περιορισμένη κατανάλωση της τροφής. Τα αγροτικά ζώα έχουν την ικανότητα να προσαρμόζονται στη κατανάλωση ύδατος υψηλής συγκέντρωσης σε άλατα. Άλγη με έντονο μπλε- πράσινο χρώμα στις ποτίστρες είναι συνήθως τοξική για τα αγροτικά ζώα.
TEI of West Macedonia
