Το γυαλί παραμένει μέχρι και σήμερα ένα από τα σημαντικότερα τεχνητά υλικά και οι χρήσεις του είναι ανεξάντλητες. Το γυαλί ήταν γνωστό στους Αιγυπτίους και στην Ανατολή από το 4000 π.Χ. Το χρησιμοποιούσαν για να κλείνουν ανοίγματα ή χαραμάδες. Αλλά και οι Φοίνικες έμποροι, άναβαν φωτιές και μαγείρευαν στη άμμο. Η άμμος έλιωνε με την ζέστη κατά τη διάρκεια της νύχτας και την άλλη μέρα, όταν είχε κρυώσει, είχε μετατραπεί σε γυαλί, προφανώς γιατί περιείχε κάποιο φυσικό μείγμα νίτρου που προερχόταν από την φωτιά. Από την αρχαιότητα η ζωγραφική του γυαλιού άνθιζε και επί ελληνικού εδάφους (γνωστά είναι τα υαλοθετήματα). Στους αιώνες που ακολουθούν, οι τεχνικές βελτιώνονται. Καινούργια χρώματα δημιουργούνται στο γυαλί και τελειοποιούνται οι κανόνες της προοπτικής στην τέχνη. Η υαλογραφία προχωρά με αλματώδεις ρυθμούς και εξελίσσεται σε μια εντυπωσιακή τέχνη, την τέχνη του βιτρώ, που συναντά στα πρώτα χρόνια της μεγάλη καλλιτεχνική αξία, ιδίως την περίοδο της αναγέννησης. Υαλοποιοί και μεγάλοι καλλιτέχνες απογειώνουν το βιτρώ τον 20 αιώνα. Στις μέρες μας το βιτρώ μπορεί να αποτελέσει ξεχωριστή τέχνη και να υποβάλει τις δικές του τεκμηριώσεις σε ένα κτίριο μέσα από την κατάκτηση και την ανάδειξη του αρχιτεκτονικού χώρου. Μια εξόχως σημαντική στιγμή στην υαλουργία, ήταν η ανακάλυψη του φυσήματος του γυαλιού από σύριους τεχνίτες. Στις μέρες μας χρηστικά διακοσμητικά αντικείμενα και χρηστικά γυαλιά από την τεχνική του fusing κοσμούν τους χώρους του σπιτιού μας και όχι μόνο. Η ιστορία του γυαλιού, οι ιδιότητες και οι χρήσεις του ανά τους αιώνες, οι διάφορες τεχνικές του, η ιστορία και η πορεία εξέλιξης της τέχνης του βιτρώ και του φυσητού γυαλιού αναπτύσσονται εκτενέστερα, ενώ παραθέτονται η μεθοδολογία και η τεχνική κατασκευής αντικειμένων με τις τεχνικές του βιτρώ και του fusing.
TEI of West Macedonia
