Το έδαφος είναι ένα σύνολο από ασύνδετους ορυκτούς κόκκους και, ενδεχομένως, οργανική ύλη σε αποσύνθεση (στερεά φάση), με νερό (υγρή φάση) και αέρα (αέρια φάση) στα κενά που αφήνουν τα στερεά υλικά μεταξύ τους. Κατά συνέπεια, όταν το έδαφος φορτιστεί ,τα στερεά στοιχεία ωθούνται προς τα κενά εκτοπίζοντας μέρος του αέρα και του νερού. Έτσι αυξάνεται η πυκνότητα και η αντοχή του εδάφους ,γεγονός που διαρκεί όσο και η αποβολή του νερού, και που ακολουθείται από φαινόμενα ερπυσμού.
Έτσι, το έδαφος είναι ένα σύστημα τριών φάσεων, αποτελούμενο από τη
στερεά φάση, την υγρή φάση και την αέρια φάση. Οι αναλογίες των τριών φάσεων επηρεάζουν αποφασιστικά τη μηχανική συμπεριφορά, ιδιαίτερα των λεπτόκοκκων (συνεκτικών) εδαφών. Οι αναλογίες αυτές εκφράζονται ως ποσοστά είτε όγκου είτε βάρους, ενώ ο αέρας θεωρείται αβαρής.
TEI of West Macedonia
