Η έκρηξη του ενδιαφέροντος για την εκτροφή της στρουθοκαμήλου, ξεκίνησε στις αρχές του 1980 και επεκτάθηκε ραγδαίως με επιχειρήσεις «πυραμιδικής μορφής» σε πολλά μέρη του κόσμου, εταιρείες εμπορίας αναπαραγωγικού υλικού ενήλικων στρουθοκαμήλων που πουλούσαν πτηνά σε εξωφρενικές τιμές πολλές φορές δεκαπλάσιες από τις σημερινές. Και αυτό βασιζόμενο σε έναν ανεδαφικό ισχυρισμό μέσα σε ένα κλίμα άγνοιας και έλλειψης ενημέρωσης. Βασικά ξεκίνησε η διατύπωση ότι η παραγωγικότητα του συγκεκριμένου πτηνού σχετίζεται με ένα μεγάλο αριθμό, ότι από κάθε θηλυκό πτηνό, θα παράγονταν και θα επιβίωναν μέχρι το στάδιο της σφαγής τουλάχιστον 40-50 πτηνά ετησίως. Αν και κάποιοι τοποθετούσαν το ύψος της παραγωγής στο επίπεδο των 25-30 πτηνών ετησίως.
Αρκετοί παραγωγοί στην Δυτική Ευρώπη ή στη Νότιο Αφρική, λόγω του ότι δεν κατάφεραν να πραγματοποιήσουν τα αναμενόμενα κέρδη, προσπάθησαν να εξάγουν τα πτηνά που ανέτρεφαν σε «νεοφώτιστες χώρες», όπου μία από αυτές κατέληξε να είναι η Ελλάδα, η οποία αποτελεί ακόμη «ελκυστική αγορά» για τους πωλητές αναπαραγωγικού υλικού. Λόγω της συρρίκνωσης του αριθμού των υποψηφίων αγοραστών στην Ευρώπη, οι τιμές των πτηνών αυτών έχουν πέσει σημαντικά.
TEI of West Macedonia
