Τις τελευταίες δεκαετίες έχουν γίνει ποικίλες ανακατατάξεις στην διάρθρωση του εμπορίου και των εμπορικών σχέσεων μεταξύ των διαφόρων χωρών. Οι πολιτικές εξελίξεις, από την αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (2000), την ίδρυση του Παγκοσμίου Οργανισμού Εμπορίου (1995) και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1993), καθιστούν την εμπορική σκηνή μια ευμετάβλητη αρένα εμπορικών ροών όπου άλλες χώρες αναδύονται και επωφελούνται από τις εξελίξεις ενώ άλλες μένουν στο παρασκήνιο χάνοντας τη θέση που κατείχαν.
Ο αγροτικός τομέας δε θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστος από όλες τις συνεχείς εξελίξεις και κυρίως ο κλάδος του εμπορίου νωπών αγροτικών προϊόντων, καθώς τα οπωροκηπευτικα αποτελούν για την ελληνική και παγκόσμια γεωργία, τομέα ζωτικής σημασίας τόσο από οικονομική όσο και από κοινωνική άποψη.
Η παρούσα εργασία ξεκινάει με την αναφορά στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, ο οποίος αποτελεί πλέον τον σημαντικότερο εξελιγμένο κρατο-κεντρικό οργανισμό. Τονίζονται οι κύριοι στόχοι του ΠΟΕ, οι αρχές στις οποίες στηρίζεται ο οργανισμός, καθώς και τα καθήκοντα που του ανατεθήκαν μετά την αναθεώρηση του.
TEI of West Macedonia
