Σκοπός της παρούσας διατριβής ήταν η εκτίμηση της αντιοξειδωτικής δράσης πέντε δημοφιλών φαρμακευτικών φυτών της Ελλάδας που ανήκουν στην οικογένεια Lamiaceae (Δίκταμο, Θυμάρι, Δενδρολίβανο, Φασκόμηλο και Σιδερίτης), όταν αυτά παρασκευασθούν ως αφεψήματα αλλά και όταν εκχυλιστούν με κάποιο οργανικό διαλύτη. Αρχικά διερευνήθηκε η ικανότητα των εκχυλισμάτων να δεσμεύουν ελεύθερες ρίζες, χρησιμοποιώντας την δοκιμή με την σταθερή ελεύθερη ρίζα DPPH• καθώς και την δοκιμή FRAP. Επίσης έγινε φωτομετρικός προσδιορισμός των ολικών φαινολικών συστατικών και ολικών φλαβονοειδών των εκχυλισμάτων. Λόγω της ισχυρής αντιοξειδωτικής δράσης των εκχυλισμάτων αλλά και της υψηλής περιεκτικότητας σε φαινολικές ενώσεις, η σύσταση τους ως προς φαινολικές ενώσεις διερευνήθηκε περαιτέρω χρησιμοποιώντας την συνδυαστική τεχνική της υγρής χρωματογραφίας σε σύζευξη με φασματομετρία μάζας και ανιχνευτή συστοιχίας διόδων λυχνιών (LC/DAD/ESI-MSn). Διάφορες ενώσεις ταυτοποιήθηκαν πειραματικά οι οποίες ανήκουν στις τάξεις των φλαβονοειδών και των φαινολικών οξέων (ροσμαρινικό οξύ), των διτερπένιων, των απλών φαινόλων και τριτερπενικών οξέων. Τέλος πραγματοποιήθηκε ποσοτικοποίηση των ενώσεων για τις οποίες ήταν εμπορικά διαθέσιμες πρότυπες ενώσεις χρησιμοποιώντας καμπύλες βαθμονόμησης επτά σημείων.
TEI of West Macedonia
