Σκοπός της παρούσας πτυχιακής εργασίας, είναι η παρουσίαση των διαφορών μεταξύ των Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων (Ε.Λ.Π) και του Ελληνικού Γενικού Λογιστικού Σχεδίου (Ε.Γ.Λ.Σ). Η λογιστική αποτελεί την γλώσσα επικοινωνίας των επιχειρήσεων καθώς μέσω αυτής παρουσιάζεται η οικονομική πορεία και βιωσιμότητα των επιχειρήσεων, λαμβάνονται αναπτυξιακές αποφάσεις και χαράζεται πορεία για την επιβίωση τους σε ένα πλήρης παγκοσμιοποιημένο και ανταγωνιστικό επιχειρηματικό περιβάλλον. Η ανάπτυξη και η εφαρμογή ενιαίων σύγχρονων λογιστικών κανόνων και αρχών από τις επιχειρήσεις, καθιστά εφικτή την αντιμετώπιση των συνεχών αναγκών και αλλαγών που προκύπτουν στην διεθνή αγορά.
Συνεπώς, στην παρούσα εργασία παρουσιάζονται τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα τα οποία με την υιοθέτηση και την εφαρμογή τους, εκσυγχρονίζουν το ελληνικό λογιστικό σύστημα, προσεγγίζουν σύγχρονες και διεθνείς πρακτικές και αντικαθιστούν το απαρχαιωμένο και γεμάτο παθογένειες λογιστικό καθεστώς του Ελληνικού Γενικού Λογιστικού Σχεδίου που χρησιμοποιούσαν οι ελληνικές επιχειρήσεις. Ωστόσο, αναφέρονται οι σημαντικότερες διαφοροποιήσεις που υπάρχουν μεταξύ των δύο λογιστικών προτύπων καθώς αλλάζει ο τρόπος κατάταξης των επιχειρήσεων με βάση το μέγεθος τους, ο χειρισμός των διάφορων επιχειρηματικών συναλλαγών αλλά και ο τρόπος σύνταξης και απεικόνισης των χρηματοοικονομικών καταστάσεων καθώς αποτελούν την κύρια πηγή άντλησης πληροφοριών των πάσης φύσεως ενδιαφερόμενων.
Τέλος, με σκοπό την απεικόνιση της θεωρίας στην πράξη, παρουσιάζονται παραδείγματα διάφορων λογιστικών γεγονότων που συμβαίνουν στις επιχειρήσεις κάνοντας χρήση των Ε.Λ.Π.
TEI of West Macedonia
