11
Lernerorientierung und Lernerautonomie sind zwei sehr aktuelle Begriffe in der fremdsprachlichen Didaktik. Lernerzentriertheit macht zweifellos den Unterricht interessanter und affektiver. Die Eigeninitiative der Lerner ist zusätzlich erforderlich, damit ein solches Konzept erfolgreich ist.
In dieser Arbeit geht es um den Versuch, das selbst gesteuerte Lernen im DaF darzustellen. Das endgültige Ziel ist, einen lernerzentrierten Unterricht zu planen. Die vorliegende Arbeit behandelt die Frage, inwieweit das möglich und erfolgreich ist.
Um diese Fragen zu beantworten, wird zunächst versucht, den Begriff der Lernerautonomie in Bezug auf Fremdsprachenunterricht zu analysieren. Basis der Überlegungen sind die Theorien der Fremdsprachendidaktik, sowie auch der Bezugswissenschaften, die mit der Lernerautonomie verbunden sind. Vor diesem Schritt wird es Deutsch als Fremdsprache und Deutsch als Tertiärsprache in öffentlichen griechischen Schulen präsentiert. Die allgemeine Bedeutung des Erlernens von Fremdsprachen in unserer Zeit wird auch erwähnt.
Darauf aufbauend wird im dritten Teil diskutiert, inwieweit die Lernerorientierung im DaF- Unterricht durch angemessene Lernstrategien geschafft wird. Bestimmte Lernstrategien werden untersucht, die einen lernerzentrierten Unterricht fördern können. Wie man auch einen lernerzentrierten Unterricht überwacht und evaluiert, wird im Weiteren gezeigt. Außerdem wird die Rolle des Lehrenden behandelt.
Im Folgenden ist die Rede vom Einsatz der neuen Medien und ihrem Beitrag zur Lernerautonomie.
Abschließend kommt der praktische Teil, das heißt die Gestaltung eines lernerzentrierten Unterrichts in der sechsten Klasse einer Grundschule.
Schlussfolgerungen und Ergebnisse dieser Unterrichtsplanung werden analytisch dargestellt. Es wird ausgewertet, wie man eine lernerzentrierte Unterrichteinheit entwerfen kann und ob das im fremdsprachlichen Alltag übertragbar ist.
Η καθοδήγηση και η αυτονομία του μαθητή είναι δύο πολύ επίκαιροι όροι στη διδασκαλία των ξένων γλωσσών. Η μαθητοκεντρική μάθηση καθιστά σαφώς το μάθημα πολύ ενδιαφέρον, προσδίδει παράλληλα στο μαθητή αυτοπεποίθηση και καλλιεργεί και τη συναισθηματική του νοημοσύνη. Η πρωτοβουλία και η οργάνωση του διδάσκοντα είναι απαραίτητα στοιχεία, για να είναι επιτυχημένη μια τέτοια προσπάθεια.
Σ’ αυτήν την εργασία γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί ένα μαθητοκεντρικό μάθημα στην διδασκαλία των γερμανικών ως ξένη γλώσσα. Ο τελικός στόχος είναι η δημιουργία ενός τέτοιου μαθήματος και η απάντηση στο ερώτημα, αν τελικά αυτό είναι εφικτό και πραγματοποιήσιμο.
Για να απαντηθούν τα άνω ερωτήματα, θα αναλυθεί ο όρος της μαθητικής αυτονομίας σε σχέση με το μάθημα των ξένων γλωσσών. Αυτό θα βασιστεί στην ανάλυση των θεωριών της διδασκαλίας των ξένων γλωσσών, όπως αυτές διαμορφώθηκαν στο πέρασμα των ετών, καθώς επίσης και των επιστημών που συνδέονται στη διαμόρφωση ενός μαθητοκεντρικού μαθήματος. Πριν από αυτό το βήμα, θα γίνει αναφορά στην σημασία της εκμάθησης ξένων γλωσσών και φυσικά στην γερμανική γλώσσα καθεαυτή, καθώς και την θέση της ως δεύτερη ξένη γλώσσα στη δημόσια ελληνική εκπαίδευση.
Στο τρίτο μέρος της εργασίας θα αναλυθεί πώς επιτυγχάνεται η μαθητοκεντρική μάθηση στην εκμάθηση της γερμανικής γλώσσας μέσω συγκεκριμένων στρατηγικών μάθησης. Θα γίνει ιδιαίτερη αναφορά σ’ αυτές που προωθούν την αυτονομία των μαθητών. Επίσης, θα περιγραφεί η παρακολούθηση ενός τέτοιου μαθήματος απ’ τον καθηγητή και πως αυτός είναι σε θέση να αξιολογήσει τα αποτελέσματα. Ο ρόλος του διδάσκοντα θα παρουσιαστεί διεξοδικά.
Στη συνέχεια, θα γίνει αναφορά στην εισαγωγή και εφαρμογή των νέων μέσων στο μάθημα και στον ρόλο τους στην αυτονομία του μαθητή.
Στο τέλος, ακολουθεί το πρακτικό κομμάτι της εργασίας, δηλαδή η διαμόρφωση ενός μαθητοκεντρικού μαθήματος στην έκτη τάξη ενός δημοτικού σχολείου.
Συμπεράσματα και αποτελέσματα αυτού του πλάνου μαθήματος θα παρουσιαστούν αναλυτικά. Θα αξιολογηθεί, πώς μπορεί κανείς στη πραγματικότητα να δημιουργήσει ένα μαθητοκεντρικό μάθημα και αν αυτό έχει πρακτική εφαρμογή στην καθημερινότητα της διδασκαλίας των ξένων γλωσσών.
