Το ζήτημα του σχολικού εκφοβισμού αποτελεί πλέον μείζον θέμα της εκπαιδευτικής κοινότητας καθώς οι εκπαιδευτικοί επωμίζονται το κύριο βάρος της διευθέτησης περιστατικών εκφοβιστικής συμπεριφοράς στο σχολείο. Στόχος της παρούσας έρευνας είναι η καταγραφή και διερεύνηση των απόψεων των εκπαιδευτικών, σχετικά με την προσέγγιση του ζητήματος καθώς και η αντιμετώπιση του εν λόγω φαινομένου. Μέσω της διερεύνησης των ερωτημάτων που τέθηκαν, γίνονται προεκτάσεις που αφορούν στις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες των εκπαιδευτικών, τη γνώση και χρήση Προγραμμάτων Παρέμβασης κατά του σχολικού εκφοβισμού και την αποτελεσματικότητα των εκπαιδευτικών σε θέματα διαχείρισης του εκφοβισμού. Για την επίτευξη του σκοπού της έρευνας χρησιμοποιήθηκε η περιγραφική μέθοδος, με τη χρήση ερωτηματολογίου. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 103 εκπαιδευτικοί Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της πόλης της Λάρισας, οι οποίοι απασχολούνται σε δέκα διαφορετικά Γυμνάσια και Λύκεια της πόλης. Η ανάλυση των αποτελεσμάτων κατέδειξε ότι οι εκπαιδευτικοί επηρεάζονται από διάφορους εξωγενείς παράγοντες στην άσκηση του έργου τους, όσον αφορά στην αντιμετώπιση εκφοβιστικών φαινομένων και μάλιστα, οι παράγοντες αυτοί διαφοροποιούνται ανάλογα με την ηλικία τους. Επιπλέον, προσδίδουν μεγάλη σημασία στην επίδραση του οικογενειακού περιβάλλοντος, ως παράγοντα που ευνοεί την ανάπτυξη εκφοβισμού στο σχολείο, χωρίς οι απόψεις τους να διαφοροποιούνται σημαντικά ανάλογα με το φύλο τους. Όσον αφορά στα Προγράμματα Παρέμβασης κατά του σχολικού εκφοβισμού, οι εκπαιδευτικοί στην πλειοψηφία τους φαίνεται να μην έχουν συμμετάσχει ποτέ σε κάποιο αντίστοιχο πρόγραμμα, ενώ οι πηγές ενημέρωσής τους για τα προγράμματα αυτά φαίνεται να διαφοροποιούνται ανάλογα με την ηλικία τους. Η ηλικία ωστόσο δεν φαίνεται να επηρεάζει σημαντικά τις απόψεις τους όσον αφορά στην αποτελεσματικότητα των πρακτικών που ακολουθούν για την αντιμετώπιση εκφοβιστικών φαινομένων καθώς δεν εντοπίστηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές. Τέλος, όσον αφορά στην αυτοαποτελεσματικότητά τους, οι εκπαιδευτικοί με λιγότερα έτη υπηρεσίας δηλώνουν πιο αναποτελεσματικοί και με λιγότερες δεξιότητες στην αντιμετώπιση περιστατικών εκφοβισμού, σε αντίθεση με όσους διαθέτουν μεγαλύτερη προϋπηρεσία.
The issue of bullying has become a major issue of the educational community as teachers bear the brunt of settlement bullying incidents in school. The objective of this research is to record and explore the views of teachers, on the prevention and treatment of this phenomenon. Through the analysis of the questions asked, they seem to be extensions relating to socio-economic conditions of teachers, knowledge and use of Intervention Programmes against bullying and effectiveness of teachers bullying management. To achieve the purpose of the survey descriptive method was used, using a questionnaire. The sample consisted of 103 teachers of Secondary Education of the city of Larissa, who are employed in ten different secondary schools and high schools of the city. Analysis of the results showed that teachers are influenced by external factors in carrying out their duties in dealing intimidating phenomena and indeed, these factors vary depending on their age. In addition, they attach great importance to the influence of family environment as a factor favoring the development of bullying at school without their opinions differ greatly depending on their gender. Regarding Intervention Programmes against bullying, teachers mostly seem to have never participated in a similar program, while their sources of information on these programs seem to vary depending on their age. Age, however, does not appear to have important affect their views depending on the effectiveness of the practices that follow to tackle intimidating phenomena as there are not identified statistically significant differences. Finally, with regard to their self-efficacy, teachers with fewer years of service are stated more inefficient and less skilled in dealing with bullying incidents, which is opposed to those with more experience.
ΓΡΑΦΗΜΑΤΑ, ΠΙΝΑΚΕΣ
