Dietitians today are a rising quantitative and scientific professional community in our country. It is important, therefore, to investigate aspects related to their lifelong learning. Thus, the investigation of participation of dietitians in non-formal education programs of vocational training or general education, and the investigation of motivation- barriers affecting such participation are an excellent opportunity for "exploration" and compared to other professional groups. This study having as starting investigations of Karalis studies (2011, 2013: nationwide) and Gkertzos study (2015: teachers in Patras), it can help to draw conclusions for the community of dietitians, but also for better educational planning.
Participation rates in previous studies in Europe and Greece, EPS (Educational Participation Scale) motivation typology, barriers typologies (Cross, Rubenson-Desjardins), were the main theoretical background of this study. For the purposes of this survey it has been collected quantitative data through a closed-ended questions questionnaire. The questionnaire survey, was based on surveys of Karalis (content, structure), modified appropriately, and was sent electronically and answered between 7-21 December 2015 by 265 dieticians (of total 1027) of Hellenic Dietetic Association and Hellenic Federation of Dietitians-Nutritionists.
The participation rate of dietitians in programs of any type (for 2015) has been 44,2%, higher than surveys of Karalis and slightly lower than Gkertzos research. Inequalities in participation does not seem to exist among respondents. They are mobilized to be more efficient in their work and to acquire knowledge (motivations) showing variations depending on whether they are vocational training and general education. Their difficulties arising from the cost of participation (mainly), and also from the lack of time due to work commitments; the movement to the committing place of the course (barriers). The obstacles that hinder ranked highly in the institutional barriers, less in situational and hardly ranked highly in the institutional barriers, less on situational and almost none on predisposition (Cross typology). The results of this survey are taken into account with related studies and then conclusions are drawn.
Οι διαιτολόγοι σήμερα αποτελούν μια ανερχόμενη ποσοτικά και επιστημονικά κοινότητα επαγγελματιών στη χώρα μας. Έχει σημασία, λοιπόν, η διερεύνηση πτυχών που αφορούν τη δια βίου μάθηση τους. Έτσι, η διερεύνηση του βαθμού συμμετοχής των διαιτολόγων σε προγράμματα μη τυπικής εκπαίδευσης που αφορούν το επάγγελμα και τη γενική παιδεία, αλλά και των κινήτρων- εμποδίων που επηρεάζουν τη συμμετοχή αυτή αποτελούν μιας πρώτης τάξης ευκαιρία για «εξερεύνηση» και σύγκριση με λοιπές επαγγελματικές ομάδες. Η παρούσα μελέτη έχοντας ως αφετηρία έρευνες του Καραλή (2011,2013) σε πανελλαδικό επίπεδο, αλλά και έρευνα του Γκέρτζου (2015) σε εκπαιδευτικούς της Πάτρας, μπορεί να βοηθήσει στην εξαγωγή συμπερασμάτων για την κοινότητα των διαιτολόγων, αλλά και για τον καλύτερο εκπαιδευτικό σχεδιασμό. Τα ποσοστά συμμετοχής σε προηγούμενες μελέτες στην Ευρώπη και την Ελλάδα, η τυπολογία κινήτρων EPS, οι τυπολογίες εμποδίων κατά Cross και Rubenson-Desjardins, αποτέλεσαν το κύριο θεωρητικό υπόβαθρο της παρούσας μελέτης. Για τις ανάγκες της έρευνας αυτής συγκεντρώθηκαν ποσοτικά δεδομένα μέσω ερωτηματολογίου ερωτήσεων κλειστού τύπου. Το ερωτηματολόγιο της έρευνας, τροποποιήθηκε κατάλληλα, στηριζόμενο στις έρευνες Καραλή (περιεχόμενο, δομή), εστάλη ηλεκτρονικά και απαντήθηκε μεταξύ 7-21 Δεκεμβρίου 2015 από 265 διαιτολόγους, επί συνόλου 1027 διαιτολόγων του Πανελλήνιου Συλλόγου Διαιτολόγων-Διατροφολόγων και της Ένωση Διαιτολόγων- Διατροφολόγων Ελλάδας. Το 44,2% των διαιτολόγων της έρευνας συμμετείχε σε προγράμματα οποιουδήποτε τύπου το 2015, ποσοστό υψηλότερο από τις έρευνες του Καραλή και λίγο χαμηλότερο από την έρευνα του Γκέρτζου. Ανισότητες στη συμμετοχή δε φαίνεται να παρουσιάζονται, με τους ερωτώμενους να κινητοποιούνται για να είναι πιο αποδοτικοί στην εργασία τους και να αποκτούν γνώσεις (κίνητρα), εμφανίζοντας διαφοροποιήσεις ανάλογα με το αν είναι γενικής παιδείας ή επαγγελματικά τα σεμινάρια και να δυσκολεύονται κυρίως από το κόστος συμμετοχής, αλλά και την έλλειψη χρόνου λόγω εργασιακών υποχρεώσεων και τη δυσκολία μετακίνησης στον τόπο τέλεσης του σεμιναρίου (εμπόδια). Τα εμπόδια που τούς δυσκολεύουν κατατάσσονται σε υψηλό βαθμό στα θεσμικά εμπόδια, λιγότερο στα καταστασιακά και σχεδόν καθόλου στα προδιαθεσικά κατά Cross. Τα αποτελέσματα συνεκτιμώνται με συναφείς έρευνες και με βάση αυτά εξάγονται συμπεράσματα.
Περιέχει: πίνακες, διαγράμματα, σχήματα, εικόνες
