Περιέχει: πίνακες, διαγράμματα, εικόνες.
Εισαγωγή: Η πολυφαρμακία, δηλαδή η συστηματική ταυτόχρονη λήψη πέντε ή
περισσότερων φαρμάκων από τον ίδιο ασθενή, είναι ένα συχνό φαινόμενο, που οφείλεται κατά
κύριο λόγο στην προϊούσα γήρανση του πληθυσμού και στην ανάπτυξη νεότερων
φαρμακολογικών θεραπειών. Παρά το τεκμηριωμένο όφελος που έχει σε κάποιες περιπτώσεις,
φαίνεται πως σχετίζεται επίσης με χειρότερη συμμόρφωση των ασθενών στη φαρμακευτική
αγωγή και αύξηση των ανεπιθύμητων φαρμακολογικών δράσεων, με επίπτωση χειρότερο
κλινικό αποτέλεσμα και μεγάλο οικονομικό κόστος.
Μέθοδος: Στη συγχρονική, αυτή, αναλυτική μελέτη παρατήρησης συγκεντρώθηκαν
για τη διερεύνηση των παραπάνω, στοιχεία από ειδικό ερωτηματολόγιο το οποίο μοιράσθηκε
σε 178 άτομα, νοσηλευόμενους τριών ελληνικών νοσοκομείων, τα οποία ελάμβαναν σε
τακτική βάση τουλάχιστον ένα φάρμακο.
Συμπεράσματα: Από την ανάλυση των στοιχείων προκύπτει πως ο αυξημένος αριθμός
φαρμάκων σχετίζεται με χειρότερη συμμόρφωση των ασθενών στην αγωγή και αυξημένες
ανεπιθύμητες φαρμακολογικές δράσεις. Επίσης με τη συμμόρφωση σχετίζονται ανεξάρτητα
το επίπεδο εκπαίδευσης, η αίσθηση του ασθενούς ότι τα φάρμακα έχουν αλλάξει τον τρόπο
ζωής του και η δυσκολία στην πληρωμή της συμμετοχής κατά ττην αγορά των φαρμάκων. Από
τα διαθέσιμα στοιχεία δημιουργήθηκε μοντέλο πρόβλεψης της συμμόρφωσης, βάσει έξι
ανεξάρτητων μεταβλητών: τη συχνότητα τροποποίησης της αγωγής, την εμφάνιση
ανεπιθύμητων φαρμακολογικών δράσεων, την αίσθηση ότι ο ασθενής παίρνει περισσότερα
φάρμακα απ’ όσα πρέπει, τη δυσκολία αγοράς των φαρμάκων, την ηλικία έναρξης λήψης τους
και την ενημέρωση ή μη του ιατρού για τη μη λήψη φαρμάκου που προκαλεί δυσφορία.
Introduction: Polypharmacy, which is defined as the concurrent administration of five
or more drugs to a single patient on a tactical basis, is a frequent phenomenon that owes its
existence mainly to the ongoing ageing of the population and to the development of new
pharmacological treatments of existing conditions. Despite its undisputable benefit in many
cases, it seems that it is also related to worse patient compliance to the treatment and more
frequent adverse drug events (ADEs), resulting in worse clinical outcomes and increased
economic costs.
Materials and Methods: In this cross-sectional observational and analytical study, we
collected data using a special questionnaire, which was distributed to 178 patients, all being
hospitalized in three different Greek hospitals and receiving treatment with at least one drug
on a tactical basis.
Conclusions: From the statistical analysis, we concluded that there is a correlation
between increased number of drugs and both reduced compliance and increased ADEs. There
seems to be, also, an independent relationship between patient compliance and educational
level, the perception that medicines have changed the person’s way of life and difficulty paying
for drugs. From the available data, we were able to create a model that is predictive of the
patients’ compliance, based on six independent variables: how frequently the regimen is being
modified, the existence of ADEs, the perception that one is taking more medicine than he
needs, difficulties buying the medication, how old was the person when the treatment begun
and whether or not they inform their doctors that they’re not taking some medicine because it
makes them feel worse.
