Buildings are responsible for 40% of the total energy consumption and 36% of the total greenhouse gas emissions. Greek schools constitute 14.2% of the public buildings, the majority of which have been constructed before 1979, when the regulation for the thermal insulation of buildings was applied. Age, insufficient maintenance and the irrational use of energy, are to blame for their low energy efficiency. Moreover, school buildings, as part of the tertiary sector, are one of the many aspects of a more complex problem for Greece and the other members of the European Union, which is related to the poor progress of the steps needed for the transformation of the building stock, to near Zero Energy Buildings, (nZEB), by 2020. The purpose of this study was to evaluate the prospects and obstacles for the conversion of a Volos school complex as nZEB. Registering the energy needs of the complex, issuing energy certificates for every building, making scenario-based inquiries of energy upgrades, and simultaneously, for the first time, studying the schools headmasters’ attitudes and behaviors, on issues of energy consumption and saving, were the main steps to achieve the purpose. The processing of the data has shown that the obstacles predominate over the prospects. Like the majority of school buildings, the examined complex is energy inefficient, despite the use of renewable energy. At the same time, there is an inconsistency between the environmental awareness of the administration members and their subordinates, regarding their personal and their working environment. This inconsistency is not the outcome of a conscious choice. It is the offspring of a timeless pathogenic framework which favors the irrational use of public resources. It is necessary to further inquire the prospects and obstacles of the evolution of school buildings to nZEB. According to the researcher, this inquiry should take into account the interaction between the building and the user.
Ο κτιριακός τομέας ευθύνεται για το 40% της συνολικής ενεργειακής κατανάλωσης και το 36% των συνολικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Στην Ελλάδα, τα σχολεία εκπροσωπούν το 14,2% των δημόσιων κτιρίων, η πλειονότητα των οποίων έχει κατασκευαστεί πριν την εφαρμογή του Κανονισμού Θερμομόνωσης Κτιρίων, το 1979. Η παλαιότητα, η πλημμελής συντήρηση και η μη ορθολογική χρήση της ενέργειας, ευθύνονται για τη χαμηλή ενεργειακή τους αποδοτικότητα. Επιπρόσθετα, τα σχολικά κτίρια ως τμήμα του τριτογενή τομέα, αποτελούν μία από τις πολλές διαστάσεις ενός συνθετότερου προβλήματος, τόσο για την Ελλάδα όσο για άλλα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που σχετίζεται με την μικρή πρόοδο των ενεργειών, για μετατροπή του κτιριακού αποθέματος σε κτίρια σχεδόν μηδενικής ενεργειακής κατανάλωσης (nZEB), μέχρι το 2020. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να αξιολογήσει τις προοπτικές και τα εμπόδια για τη μετατροπή και λειτουργία ενός σχολικού συγκροτήματος του Βόλου, ως nZEB. Για την επίτευξη του σκοπού καταγράφηκαν οι ενεργειακές ανάγκες του συγκροτήματος, εκδόθηκαν ενεργειακά πιστοποιητικά ανά κτίριο, μελετήθηκαν σενάρια ενεργειακής αναβάθμισης, ενώ για πρώτη φορά, διερευνήθηκαν παράλληλα οι στάσεις και οι συμπεριφορές των διευθυντών των σχολικών μονάδων σε ζητήματα κατανάλωσης/εξοικονόμησης ενέργειας. Η επεξεργασία των δεδομένων ανέδειξε την υπεροχή των εμποδίων έναντι των προοπτικών. Όπως η πλειονότητα των σχολικών κτιρίων, το συγκρότημα που εξετάστηκε εμφανίζεται ενεργειακά ως μη αποδοτικό, παρά την εκμετάλλευση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ταυτόχρονα, η περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση στους τομείς της εξοικονόμησης ενέργειας, των στελεχών της διοίκησης και των υφισταμένων τους, εμφανίζει μία ασυνέχεια από το προσωπικό στο επαγγελματικό περιβάλλον. Η ασυνέχεια δεν αποτελεί αντικείμενο συνειδητής επιλογής, αλλά απόρροια ενός διαχρονικού παθογενούς πλαισίου, που ευνοεί την ανορθολογική χρήση των δημόσιων πόρων. Περαιτέρω διερεύνηση των προοπτικών και των εμποδίων μετεξέλιξης των σχολικών κτιρίων σε nZEB κρίνεται απαραίτητη. Η διερεύνηση, κατά την άποψη του ερευνητή, θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τη σχέση αλληλεπίδρασης ανάμεσα στο κτίριο και το χρήστη.
Περιέχει πίνακες, διαγράμματα, φωτογραφίες και γραφήματα.
