Κατά τη διάρκεια των προηγούμενων ετών, ο γρήγορος τρόπος ζωής σε συνδυασμό με τα ατελείωτα καθήκοντα κατέστησαν δύσκολο για τους πιθανούς μεταπτυχιακούς φοιτητές να εγγραφούν σε μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών όπου η τακτική παρακολούθηση μαθημάτων είναι υποχρεωτική. Συνεπώς, η ανάγκη για πιο ευέλικτες σπουδές έχει ανοίξει τον δρόμο για την ανάπτυξη μαθησιακών πλαισίων εξ’ αποστάσεως όπου η αυτορρύθμιση χαρακτηρίζει την ακαδημαϊκή πορεία των φοιτητών. Σε τέτοια ακαδημαϊκά περιβάλλοντα, η γραπτή ανατροφοδότηση στις εργασίες είναι ο συνηθισμένος τρόπος μέσω του οποίου οι καθηγητές γνωστοποιούν τα λάθη των φοιτητών και τους διαφωτίζουν σχετικά με την ακαδημαϊκή τους πρόοδο. Ωστόσο, η ανατροφοδότηση δεν είναι πάντα αποτελεσματική ενώ οι μαθητές μερικές φορές το βρίσκουν δύσκολο να ερμηνεύσουν τα γραπτά σχόλια σωστά. Γίνεται φανερό ότι οι αντιλήψεις των φοιτητών σχετικά με την ανατροφοδότηση που λαμβάνουν χρειάζεται να ερευνηθούν πιο εκτεταμένα. Για το σκοπό αυτό, ο στόχος αυτής της έρευνας είναι να εξερευνήσει τι πιστεύουν οι φοιτητές σχετικά με θέματα που αφορούν την ανατροφοδότηση καθώς επίσης και να προσδιορίσει επιθυμητά χαρακτηρίστηκα σχετικά με την μορφή της παρεχόμενης ανατροφοδότησης. Σε αυτήν την έρευνα, συμμετείχαν 147 φοιτητές του προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών «Διδακτική της Αγγλικής ως Ξένης/Διεθνούς γλώσσας» του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι οι φοιτητές έχουν την ανατροφοδότηση σε υψηλή εκτίμηση και προσπαθούν να την χρησιμοποιήσουν εποικοδομητικά. Ωστόσο, ο έλεγχος των δεδομένων σε μεγαλύτερο βάθος έδειξε πως η ανατροφοδότηση έχει επικριτές καθώς περιέχει προκλήσεις οι οποίες εμποδίζουν την πρόοδο ενώ και η επικοινωνία των φοιτητών με τους καθηγητές για επιπλέον προφορική ανατροφοδότηση πάσχει, κυρίως όσον αφορά τους πρωτοετείς φοιτητές. Συνολικά, επιπλέον έρευνα χρειάζεται να διεξαχθεί για να καθοριστούν τα χαρακτηριστικά τα οποία η ανατροφοδότηση χρειάζεται να υιοθετήσει για να γίνει πλήρως αποτελεσματική και να διερευνηθεί ο λόγος για τον οποίο οι πρωτοετείς φοιτητές δεν εκτιμούν ή δεν αποζητούν την επιπλέον προφορική ανατροφοδότηση και επικοινωνία με τον καθηγητή.
Περιέχει: πίνακες, εικόνες, γραφήματα
During the previous years, the fast pace of life along with the never-ending duties have constituted it difficult for potential postgraduate students to enroll in Master’s programs where regular class attendance is compulsory. Thus, the need for more flexible studies has paved the way for the growth of distance learning contexts where self-regulation characterizes learners’ academic course. In such academic environments, written feedback on assignments is the common way through which tutors enlighten students on their performance. However, feedback is not always effective while students sometimes find it challenging to interpret written comments properly. It becomes evident that students’ perceptions on the feedback they receive need to be researched more extensively. To this end, the aim of this study is to explore what students believe about feedback matters as well as determine desirable features in its form. In this study, 147 students of the Master’s in Education in The Teaching of English as a Foreign/International language of the Hellenic Open University (HOU) participated. The findings revealed that students hold feedback in high regard and they try to make use of it constructively. However, deeper inspection of the data suggests that feedback entails challenges which hinder progress whereas students-tutor communication for extra oral feedback suffers concerning first year students. Taken together, further research needs to be conducted in order to determine the features feedback needs to adopt in order to become fully effective and to explore the reason why first year students do not value or seek extra oral feedback and contact with the tutor.
