Περιέχει : πίνακες, εικόνες
Il n’est plus possible à l’heure actuelle de faire comme si nous vivions dans une société stagnante. Tout est en évolution perpétuelle, due au flux technologique et numérique. En même temps, le système scolaire continue à suivre des méthodes d’enseignement classiques de type transmissif, qui n’intègrent que faiblement des outils numériques et qui sont de moins en moins adaptées aux besoins éducatifs et aux compétences émergeants de cette réalité du 21e siècle. Il devient donc urgent de réfléchir à de nouvelles manières d’aborder l’enseignement et l’apprentissage.
Un modèle pédagogique qui répond à cette demande est la classe inversée, qui semble proposer un cadre d’enseignement plus adapté aux évolutions numériques. Ce modèle vise à mettre à profit l’apprentissage hors des heures en classe à l’aide de la technologie et à optimiser le temps en présentiel avec les apprenants en les engageant dans une expérience d’apprentissage en profondeur.
Dans la présente étude, nous avons opté pour la mise en œuvre de la méthode de la classe inversée dans l’enseignement du français langue étrangère (FLE) où il y a assez peu d’initiatives pour le moment. Plus précisément, nous avons construit et expérimenté un dispositif de classe inversée dans une classe de 2e année d’un collège grec au cours de quatre semaines. Prenant en considération le contexte des compétences du 21e siècle, cette expérimentation essaie d’explorer les potentialités de cette méthode et d’évaluer sa valeur ajoutée pour l’apprentissage des langues. Cherchant à estimer l’impact de la classe inversée sur l’acquisition des compétences et la dynamique motivationnelle des apprenants, nous avons étudié leur attitude et leurs réactions à travers des questionnaires remplis par les apprenants avant et après leur expérience, d’un entretien avec leur enseignante et de nos propres observations. L’analyse de ces données met en lumière que la classe inversée s’avère bénéfique tant aux élèves qu’aux enseignants.
Ce qui est plutôt mis en évidence, c’est que la classe inversée peut prendre de diverses formes. Elle ne constitue pas une recette ou une simple méthode, mais un nouvel état d’esprit, une nouvelle philosophie.
Δεν είναι δυνατόν στην εποχή μας να προσποιούμαστε ότι ζούμε σε μια κοινωνία στάσιμη. Τα πάντα βρίσκονται σε συνεχή εξέλιξη, η οποία οφείλεται στο τεχνολογικό και ψηφιακό ρεύμα. Την ίδια στιγμή, το σχολικό σύστημα συνεχίζει να ακολουθεί κλασικές διδακτικές μεθόδους παράδοσης, οι οποίες εισάγουν ελάχιστα τα ψηφιακά μέσα και προσαρμόζονται όλο και λιγότερο στις εκπαιδευτικές ανάγκες και στις δεξιότητες που προκύπτουν από την πραγματικότητα του 21ου αιώνα. Γίνεται λοιπόν απαραίτητο να σκεφτούμε νέους τρόπους προσέγγισης της διδασκαλίας και της μάθησης.
Ένα παιδαγωγικό μοντέλο το οποίο απαντάει σε αυτό το αίτημα είναι η αντεστραμμένη τάξη, η οποία φαίνεται να προτείνει ένα πλαίσιο διδασκαλίας περισσότερο προσαρμοσμένο στις ψηφιακές εξελίξεις. Αυτό το μοντέλο στοχεύει να ωφελήσει την μάθηση εκτός των σχολικών ωρών και να βελτιστοποιήσει τον χρόνο μέσα στην τάξη με τους μαθητές προσφέροντας τους μια πιο ουσιαστική μαθησιακή εμπειρία.
Στην παρούσα έρευνα, επιχειρήσαμε την εφαρμογή της αντεστραμμένης τάξης στην διδασκαλία της γαλλικής ως ξένης γλώσσας, όπου υπάρχουν προς στιγμήν πολύ λίγες πρωτοβουλίες. Πιο συγκεκριμένα, κατασκευάσαμε και πειραματιστήκαμε ένα μοντέλο αντεστραμμένης τάξης σε μια τάξη της Β’ Γυμνασίου για ένα διάσημα τεσσάρων εβδομάδων. Λαμβάνοντας υπόψη το πλαίσιο των δεξιοτήτων του 21ου αιώνα, αυτό το πείραμα προσπαθεί να εξερευνήσει τις δυνατότητες αυτής της μεθόδου και να αξιολογήσει την αξία της για την εκμάθηση γλωσσών. Αναζητώντας να εκτιμήσουμε την επίδραση της αντεστραμμένης τάξης στην απόκτηση δεξιοτήτων και στη δυναμική κινητοποίηση των μαθητών, μελετήσαμε την στάση και τις αντιδράσεις τους δια μέσου ερωτηματολογίων τα οποία συμπλήρωσαν οι μαθητές πριν και μετά την εμπειρία τους, μιας συνέντευξης με την καθηγήτρια τους και των προσωπικών μας παρατηρήσεων. Η ανάλυση αυτών των δεδομένων φανερώνει ότι η αντεστραμμένη τάξη αποδεικνύεται ωφέλιμη τόσο γα τους μαθητές όσο και για τους καθηγητές.
Αυτό που περισσότερο γίνεται φανερό, είναι ότι η αντεστραμμένη τάξη μπορεί να πάρει διάφορες μορφές. Δεν αποτελεί μια συνταγή ή μια απλή μέθοδο, αλλά ένα νέο τρόπο σκέψης, μια νέα φιλοσοφία.
