Περιέχει : πίνακες, διαγράμματα, εικόνες
Η παρούσα εργασία στοχεύει στην ανάδειξη ορισμένων μαθησιακών δυσκολιών, που αντιμετωπίζουν οι μη Γαλλόφωνοι μαθητές για τη διδασκαλία/μάθηση της γαλλικής ως ξένης γλώσσας (FLE) στο ελληνικό γυμνάσιο. Δεδομένου ότι για τους Έλληνες μαθητές, η γαλλική γλώσσα αποτελεί τη δεύτερη ξένη γλώσσα που διδάσκεται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, τα κωλύματα στη χρήση γραπτού και προφορικού λόγου είναι συχνά. Για το λόγο αυτό είναι επιτακτική ανάγκη για τους εκπαιδευτικούς να εντοπίζουν αλλά και να αναγνωρίζουν τα είδη των δυσκολιών για να είναι σε θέση να τις διορθώσουν έτσι ώστε να αποφευχθεί η σχολική αποτυχία.
Η διεξαγωγή έρευνας σε μαθητές που αντιμετωπίζουν δυσχέρειες σχολικής ηλικίας 12-15 ετών αποσκοπεί στην πραγματοποίηση μιας ανάλυσης των μαθησιακών δυσκολιών, που αντιμετωπίζουν οι μαθητές στην διδασκαλία/εκμάθηση της γαλλικής ως ξένης γλώσσας. Αυτά είναι δυσλειτουργίες στη διαδικασία απόκτησης γνώσεων ψυχολογικής ή γνωστική καταγωγής: κατά συνέπεια, υπάρχουν εμπόδια μάθησης συνυφασμένα με τη γλώσσα, την προσοχή, τις ιδιαιτερότητες της μητρικής γλώσσας, αλλά και με ειδικές δεξιότητες όπως η ανάγνωση, η ορθογραφία, η προφορική ή γραπτή κατανόηση που συνδέονται με την συναισθηματική κατάσταση των μαθητών.
Τα αποτελέσματα που παρατηρήθηκαν από δύο συνεντεύξεις που υποβλήθηκαν με τη μορφή ερωτηματολογίου, ένα στους καθηγητές και το άλλο στους εκπαιδευόμενους, υπογραμμίζουν και αποσαφηνίζουν το πρόβλημά μας. Ο εκπαιδευτικός πρέπει να προσαρμοστεί στο παιδαγωγικό πλαίσιο χρησιμοποιώντας διάφορες και αποτελεσματικές παιδαγωγικές μεθόδους για να ενεργοποιήσει τους μαθητές που μαθαίνουν με διαφορετικό τρόπο να προχωρήσουν μπροστά και να πετύχουν. Είναι απαραίτητο, να προσφέρουν στρατηγική βοήθεια και να διατηρήσουν ρεαλιστικές προσδοκίες: «Εάν παραδεχτούμε ότι το ανοιχτό σχολείο είναι ένα δικαίωμα, το δικαίωμα για όλους στην εκπαίδευση πέρα από κάθε ιδιαιτερότητα, οφείλουμε να αναρωτηθούμε όχι για τη διδασκαλία μόνο ως επάγγελμα αλλά σχετικά με όλα τα επαγγέλματα που σχετίζονται με ένα ανοιχτό σχολείο χωρίς αποκλεισμούς και να εξασφαλίσουμε την απαραίτητη επιμόρφωση για τους εκπαιδευτικούς έτσι ώστε να αναπτύξουν τις δεξιότητες της συνεργασίας και της ομαδικής εργασίας που είναι απαραίτητες για τις πρακτικές του σχολείου χωρίς διακρίσεις.»
Ce mémoire envisage de mettre en évidence certains troubles d’apprentissage qu’affrontent les élèves non francophones lors de l’enseignement/apprentissage du français langue étrangère (FLE) dans le collège hellénique. Vu que pour les apprenants grecs, la langue française constitue la seconde langue étrangère enseignée dans le cycle secondaire, les empêchements d’usage en langue écrite et orale sont fréquents. Pour cette raison, il est impératif de détecter mais aussi de reconnaître les types de difficultés rencontrées par les élèves en situation d’échec scolaire, afin de prévenir les troubles d’apprentissage cognitifs et affectifs survenus et de pouvoir y remédier.
Le déroulement de l’enquête réalisée auprès des élèves en difficulté scolaire âgés de 12- 15 ans vise à réaliser une analyse de troubles d’apprentissage qu’affrontent les apprenants dans l’enseignement/apprentissage du français langue étrangère. Il s’agit des dysfonctionnements dans la procédure d'acquisition des connaissances d'origine cognitive ou psychologique: on constate des entraves d'apprentissage attachés au langage, à l'attention, aux spécificités de la langue maternelle, mais aussi à des compétences spécifiques comme la lecture, l'orthographe, la compréhension orale ou écrite, qui sont liées à la situation émotionnelle des apprenants.
Les résultats observés par deux entretiens soumis sous forme de questionnaire, l’un auprès des enseignants et l’autre auprès des apprenants, soulignent et éclaircissent notre problématique. L’enseignant doit impérativement s’adapter au contexte pédagogique en utilisant des méthodes pédagogiques variées et efficaces, afin de permettre aux élèves, qui apprennent différemment d’avancer et de réussir. Il faut offrir une aide stratégique et maintenir des aspirations réalistes : « Si on admet que l’école inclusive est un droit, le droit pour chacun à la scolarité par-delà sa singularité mais en la prenant en compte, alors il faut s’interroger non sur le seul métier enseignant mais sur les métiers face à l’école inclusive si on veut à la fois rassurer les enseignant-e-s et développer les compétences nécessaires aux pratiques de l’école inclusive, y compris au niveau du partenariat et du travail en équipe ».
