Η εξέλιξη στις Τεχνολογίες της Πληροφορίας και των Επικοινωνιών (ΤΠΕ) τα τελευταία χρόνια, τόσο στο Υλικό (hardware) όσο και στο Λογισμικό (software) έδωσε τη δυνατότητα να σχεδιαστούν και να υλοποιηθούν προϊόντα, τεχνολογίες και υπηρεσίες στις οποίες ο βαθμός αλληλεπίδρασης μεταξύ δημιουργού και καταναλωτή – χρήστη είναι μεγαλύτερος από ποτέ πριν. Οι χρήστες των μέσων αυτών με μεγάλη ευκολία μπορούν όχι μόνο να προσλαμβάνουν πληροφορίες και γνώσεις αλλά κυρίως να συμμετέχουν ενεργά και ισότιμα σε πολλές περιπτώσεις στην δημιουργία, στην συνδιαμόρφωση, στο σχολιασμό και στο διαμοιρασμό τους. Ως ένα βαθμό αυτό γινόταν και πριν, αλλά τώρα, στην εποχή του Web2.0, η αλληλεπίδραση αυτή όχι απλώς είναι εφικτή, αλλά τις περισσότερες φορές συστατικό στοιχείο της. Οι δυνατότητες αυτές μπορούν να βρουν πεδίο εφαρμογής σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, ψυχαγωγία, επικοινωνία, εργασία, εκπαίδευση. Οι νέες τεχνολογίες περιγράφονται συχνά με τον όρο κοινωνικά δίκτυα και τα εργαλεία που τις υλοποιούν μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Με τη χρήση των κοινωνικών δικτύων στην εκπαίδευση, θα μπορούσαν να αλλάξουν σε μεγάλο βαθμό πολλές από τις συνιστώσες της. Ο τρόπος διδασκαλίας, η μορφή του περιεχομένου (ως ένα βαθμό και το ίδιο το περιεχόμενο), οι πηγές άντλησης των πληροφοριών, οι διαδικασίες εντοπισμού και ανάκτησης τους, οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες, η επικοινωνία μεταξύ των εμπλεκομένων, η κατάλυση των χρονικών και χωρικών περιορισμών, έχουν τεθεί σήμερα σε ένα νέο διαφορετικό πλαίσιο. Οι εκπαιδευτικοί καλούνται να φέρουν μέσα στους εκπαιδευτικούς οργανισμούς τα νέα εργαλεία και τις νέες στάσεις που αυτά φέρουν. Για να συμβεί όμως αυτό πρέπει και οι ίδιοι να έρθουν σε επαφή με τα κοινωνικά δίκτυα ώστε να αποκτήσουν τις απαιτούμενες γνώσεις, δεξιότητες και κυρίως στάσεις απέναντι τους, ώστε στη συνέχεια να εισάγουν τα νέα εργαλεία στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Στην εργασία αυτή γίνεται μια προσπάθεια να καταγραφούν ο βαθμός εμπλοκής των εκπαιδευτικών της Ημαθίας με τα κοινωνικά δίκτυα και να διερευνηθούν οι επιμορφωτικές ανάγκες τους ώστε στην συνέχεια να μπορούν να τα εισάγουν στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Περιέχει : πίνακες, διαγράμματα, εικόνες
The evolution of Information and Communication Technologies (ICT) in recent years, both in hardware and software, has enabled the design and implementation of products, technologies and services in which the degree of interaction between the creator and consumer - user is greater than ever before. The users of these tools can not only receive information and knowledge, but also participate actively and equally in many cases in the creation, co-modality, commenting and sharing of information and knowledge. To some extent this was done before, but now, in the age of Web2.0, this interaction is not only feasible, but most of the time a basic component. These capabilities can be found in all areas of human activity, entertainment, communication, work, education. Ideally, new technologies have been attributed to the term social networks and the tools implemented by social media tools.
By using social networks in education, many of its components could greatly change. The way of teaching, the form of the content (to some extent the content itself), the sources of information extraction, the processes of locating and retrieving them, the educational activities, the communication between the parties, the abolition of temporal and spatial constraints have been set today in a new, different context. Teachers are invited to bring within the educational institutions the new tools and the new attitudes that they bring. To do this, however, they must also come in contact with new products to acquire the necessary knowledge, skills and, in particular, attitudes towards them so that they then introduce the new tools into the educational process.
This paper attempts to record the degree of involvement of Imathia's teachers with the new tools and to explore their educational needs so that they can then introduce social networks into the educational process.
