Στην παρούσα εργασία μας, επιχειρήσαμε να διερευνήσουμε την παιδαγωγική σκέψη του Μ. Βασιλείου και του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου σε σχέση με την παιδαγωγική σκέψη του Πλουτάρχου και με αναφορά σε παιδαγωγούς των νεότερων χρόνων.
Τόσο ο Πλούταρχος, ο οποίος έζησε την εποχή των Αυτοκρατορικών χρόνων (46-126 μ.Χ), όσο και ο Μ. Βασίλειος αλλά και ο Ιωάννης Χρυσόστομος οι οποίοι έζησαν κατά τον 3ο αιώνα μ.Χ., υπήρξαν άνθρωποι μορφωμένοι, πολυμαθείς και πανεπιστήμονες για την εποχή τους και σημαντικό μέρος των μελετών τους αποτέλεσε η διαπαιδαγώγηση των παιδιών και των νέων γενικότερα.
Τα έργα τους αποτελούν το απόσταγμα παρατηρήσεων και μελέτης παλαιότερων συγγραφέων και απόσταγμα της σοφίας και της εμπειρίας πολλών γενεών φωτισμένων ανθρώπων.
Αν και έζησαν σε διαφορετικές εποχές, σε διαφορετικά κοινωνικά περιβάλλοντα και ανήκαν σε διαφορετικές θρησκευτικές παραδόσεις, υπήρξαν και οι τρεις μέτοχοι της Ελληνικής Παιδείας και εμβριθείς μελετητές της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και αυτό τους οδήγησε στο να έχουν πολλές συγκλίνουσες απόψεις.
Και οι τρείς είχαν εντρυφήσει στα πολύπλοκα μονοπάτια της ανθρώπινης ψυχής, έχοντας μοναδικές για την εποχή τους γνώσεις ανθρώπινης ψυχολογίας, τόσο της παιδικής, όσο και της εφηβικής αλλά και της ψυχολογίας των ενηλίκων και οι παιδαγωγικές τους απόψεις έχουν μεγάλες ομοιότητες, μεταξύ τους.
Τόσο ο Μ. Βασίλειος και ο Ιωάννης Χρυσόστομος, αλλά και ο Πλούταρχος, με τα συγγράμματά τους επηρέασαν καθοριστικά τους εκπαιδευτικούς και γενικότερα τους καθοδηγούς της νεότητας όλων των εποχών.
Αν και δεν μπορεί να γίνει λόγος για συστηματική παιδαγωγική επιστήμη την εποχή εκείνη, αφού η παιδαγωγική ως επιστήμη εξελίχθηκε και αναπτύχθηκε τους δύο τελευταίους αιώνες, οι τρείς αυτοί άνδρες υπήρξαν σπουδαίοι θεράποντες της παιδαγωγικής.
Μελετώντας τις απόψεις σύγχρονων παιδαγωγών για εκπαιδευτικά θέματα, διαπιστώνουμε με ευκολία την μεγάλη συμβολή των Πατέρων της εργασίας μας αλλά και του Πλουτάρχου, στην διαμόρφωση της σύγχρονης παιδαγωγικής και ψυχοπαιδαγωγικής επιστήμης.
In our present work, we have attempted to investigate the pedagogical thought of M. Vassiliou and Ag. Ioannou Chrysostomou in relation to the pedagogical thinking of Plutarch and with reference to pedagogues of the modern years.
Both Plutarch, who lived in the era of the Imperial years (46-126 AD), as well as M. Vasilios and John Chrysostom, who lived in the 3rd century AD, were people educated, polite and universities for their time and a significant part of their studies was the education of children and young people in general.
Their works are the distillation of remarks and studies of older writers and a distillation of the wisdom and experience of many generations of enlightened people.
Although they lived in different seasons, in different social environments and belonged to different religious traditions, there were all three Greek Education Students and profound scholars of the ancient Greek Secretariat, and this led them to have many converging views.
All three had penetrated the complex paths of the human soul, having their own knowledge of human psychology, both childhood and adolescence, but also of adult psychology, and their pedagogical views are very similar to each other.
Both Basil and John Chrysostom and Plutarch, with their writings, have influenced the teachers and, in general, the youth leaders of all time.
Although there can be no question of systematic pedagogical science at that time, since pedagogy as a science evolved and developed over the last two centuries, these three men have been great pedagogy therapists.
Studying the views of modern pedagogues on educational issues, we can easily see the great contribution of the Fathers of our work and of Plutarch to the formation of modern pedagogical and psycho-pedagogical science.
εικόνες 3
