Over the last few years, there has been a significant rise in interest regarding alternative protein sources, notably microalgae. This study is the first to investigate Greek consumers’ attitude and estimate their willingness to pay (WTP) for a microalgae beverage milk and a beer with microalgae, using two elicitation mechanisms. The data was collected through an online survey of 698 consumers in Greece and WTP was elicited using the Becker–DeGroot–Marschak (BDM) and Dichotomous Choice (DC) list mechanisms. Our results show that the majority of Greek consumers are willing to try microalgae-based products. However, their estimated WTP for such products, 3.52€ for the milk beverage and 3.62€ for the beer closely aligns with the prices of comparable substitute goods. This suggests that the pricing of microalgae-based products must be especially competitive to attract consumers. In addition, younger adults, those who are willing to try those products, concern for the environment, the fact that the taste of food should not be affected by the addition of microalgae and the categories of private employees and pensioners are all associated with a higher WTP. Significant disparities in estimated WTP emerged between the two methods employed. Specifically, the BDM method yielded a lower average willingness to pay compared to the DC method for both products.
Τα τελευταία χρόνια, το ενδιαφέρον για τις εναλλακτικές πηγές πρωτεϊνών, όπως τα μικροφύκη, αυξάνεται ραγδαία. Η παρούσα μελέτη είναι η πρώτη που διερευνά τη στάση των Ελλήνων καταναλωτών και εκτιμά την προθυμία πληρωμής τους (ΠΠ) για ένα ρόφημα γάλακτος με μικροφύκη και μια μπύρα με μικροφύκη, χρησιμοποιώντας δύο μηχανισμούς εκμαίευσης της προθυμίας πληρωμής. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν μέσω διαδικτυακού ερωτηματολογίου 698 καταναλωτών στην Ελλάδα και η ΠΠ εκμαιεύτηκε με τη χρήση των μηχανισμών Becker-DeGroot-Marschak (BDM) και Dichotomous Choice (DC) list. Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι η πλειονότητα των Ελλήνων καταναλωτών είναι πρόθυμοι να δοκιμάσουν προϊόντα με βάση τα μικροφύκη. Ωστόσο, η εκτιμώμενη ΠΠ τους για τα προϊόντα αυτά, 3,52€ για το ρόφημα γάλακτος και 3,62€ για την μπύρα, είναι πολύ κοντά στην τιμή των αντίστοιχων υποκατάστατων προϊόντων, γεγονός που δείχνει ότι οι τιμές των προϊόντων αυτών πρέπει να είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικές. Επιπλέον, οι νεότεροι ενήλικες, όσοι είναι πρόθυμοι να δοκιμάσουν αυτά τα προϊόντα, η ανησυχία για το περιβάλλον, το γεγονός πως η γεύση των τροφίμων δεν θα πρέπει να επηρεάζεται από τη προσθήκη μικροφυκών και οι κατηγορίες των ιδιωτικών υπάλληλων και των συνταξιούχων συνδέονται με υψηλότερη ΠΠ. Διαπιστώνουμε σημαντική διαφορά στην εκτιμώμενη ΠΠ μεταξύ των δύο μεθόδων, με τη μέθοδο BDM να παρουσιάζει χαμηλότερη μέση προθυμία πληρωμής, σε σύγκριση με τη μέθοδο DC και για τα δύο προϊόντα.
Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών
