Στην παρούσα εισήγηση εξετάζουμε την περίπτωση των χαρισματικών παιδιών και την θέση τους στο χώρο της εκπαίδευσης. Για τα χαρισματικά παιδιά έχουν δοθεί πολλοί ορισμοί (εθνικοί, ειδικής παιδαγωγικής, λειτουργικοί, διευκρινιστικοί) και μάλιστα η «χαρισματικότητα», όπως χαρακτηριστικά ονομάζεται, αναγνωρίστηκε μετά από 34 χρόνια προσπάθειας. Διάφοροι επιστήμονες, όπως ο Renzulli, ο Gardner, ο Heller προσπάθησαν να προσεγγίσουν και να ορίσουν τη χαρισματικότητα και τα χαρισματικά παιδιά. Σκοπός της έρευνας είναι να καθοριστούν τα χαρακτηριστικά των χαρισματικών παιδιών, οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν σε κάθε επίπεδο, τα αίτια και η εκπαίδευση των παιδιών αυτών. Οι πρακτικές της διαφοροποιημένης διδασκαλίας και του ευέλικτου αναλυτικού προγράμματος δέχονται κριτική ως προς την δυσκολία να αξιολογηθεί η εφαρμογή τους κατά την εκπαίδευση των χαρισματικών παιδιών. Συμπερασματικά, τα χαρισματικά παιδιά ή οι μαθητές, με υψηλές ικανότητες χρήζουν σεβασμό και αντιμετώπιση όχι ως μειοψηφία ούτε με μια ελιτιστική νοοτροπία. Το ζητούμενο είναι να δούμε πόσα παιδιά έχουν ανάγκη από προσαρμοσμένη εκπαίδευση, είτε έχουν υψηλή αντιληπτική ικανότητα, είτε δεν έχουν. Αν μπορούν να αποκτήσουν γνώσεις από μια εκπαίδευση προσαρμοσμένη στις ανάγκες τους, διαθεματική, με εμπλουτισμό της ύλης, προσαρμογή του Αναλυτικού Προγράμματος, τότε η εκπαίδευση θα είναι αποτελεσματική καθώς θα καλύπτει τις ανάγκες τους.
(EL)
In this paper we look at the case of charismatic children and their place in the field of education. Charismatic children have been given many definitions (national, special pedagogic, functional, clarifying), and charism, as it is called, was recognized after 34 years of effort. Several scientists, such as Renzulli, Gardner, Heller, tried to approach and define charisma and charismatic children. The aim of the research is to define the characteristics of charismatic children, the difficulties they face at each level, the causes and the education of these children. The practices of differentiated teaching and the flexible curriculum are criticized for the difficulty of assessing their application in the training of charismatic children. In conclusion, charismatic children or students, with high skills, need respect and respect not as a minority nor with an elitist attitude. The point is to see how many children are in need of customized training, whether they have a high perceptual ability or not. If they can acquire knowledge from a training tailored to their needs, a cross-curricular, enriching matter, adaptation of the curriculum, then education will be effective as it will meet their needs.
(EN)
National and Kapodistrian University of Athens - Research Center for Psychophysiology and Education
