Εισαγωγή: Εξαιτίας των αλλαγών που συμβαίνουν στο σώμα της γυναίκας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, είναι πιο ευάλωτη σε ορισμένα λοιμώδη νοσήματα γι’ αυτό το λόγο τα εμβόλια συμβάλλουν στην πρόληψη ορισμένων μεταδοτικών νοσημάτων. Ως εκ τούτου , με τον εμβολιασμό στην εγκυμοσύνη προσπαθούμε: i) η έγκυος να μην νοσήσει ii) η λοίμωξη να μην μεταδοθεί από την έγκυο στο έμβρυο και iii) να προστατεύσουμε το νεογνό από την συγκεκριμένη λοίμωξη για τους πρώτους μήνες της ζωής του μέχρι να ξεκινήσει, ο εμβολιασμός του ( στρατηγική cocooning).
Τα εμβόλια της γρίπης και το TdaP είναι ασφαλή στην διάρκεια της εγκυμοσύνης . Άλλωστε, τόσο ο ΠΟΥ όσο και οι εθνικές επιτροπές λοιμώξεων (CDC, ACIP) και το αντίστοιχο ΚΕΕΛΠΝΟ της χώρας μας συστήνουν το εμβολιασμό στις έγκυες .
Το αδρανοποιημένο εμβόλιο της γρίπης, συστήνεται να γίνεται σε οποιοδήποτε τρίμηνο της κυήσεως, ενώ το εμβόλιο TdaP να πραγματοποιείται μεταξύ 27w -36w ,σε κάθε εγκυμοσύνη.
Μεθοδολογία: Για την εκπόνηση την μεταπτυχιακής εργασίας αφού δόθηκε έγκριση από το Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου, το Βενιζέλειο Νοσοκομείο Ηρακλείου και το Γενικό Νοσοκομείο Χανίων, ξεκίνησε η συλλογή των δεδομένων η οποία διήρκησε από 01/01/2017 -31/12/2017.
Η συλλογή των δεδομένων περιλάμβανε την καταγραφή των δημογραφικών χαρακτηριστικών, ένα σύντομο ερωτηματολόγιο ενώ ζητήθηκε από τις έγκυες να προσκομίσουν και τα Βιβλιάρια Υγείας τους .
Για την ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε ο έλεγχος χ2 του Pearson’s για την εύρεση συσχετίσεων σε ζεύγη μεταβλητών. Η καταχώριση και ανάλυση των δεδομένων έγινε με το υπολογιστικό φύλλο EXCEL 2010 για Windows.
Εμβολιασμοί και Πρόληψη Λοιμώξεων σε Παιδιά και Εφήβους
Τμήμα Ιατρικής – Πανεπιστήμιο Κρήτης
2
Αποτελέσματα: Το σύνολο των συμμετεχουσών ήταν 1398. Από αυτές οι 1095 (78,3%) ήταν λεχωίδες ενώ οι υπόλοιπες 303 (21,7%), ήταν έγκυες. Το 83,3% ήταν ελληνικής καταγωγής. Η ηλικιακή κατανομή των γυναικών έδειξε, ότι οι περισσότερες γυναίκες, ήταν στην ηλικιακή ομάδα των 30-34 (n=375, 28,6%).
Στην ερώτηση που έγινε αν έχουν κάνει ποτέ το εμβόλιο της γρίπης, το 7,8 % ( n= 109) απάντησε ότι εμβολιάζεται ενώ σημαντικός λόγος μη εμβολιασμού, ήταν ότι δεν άνηκαν πριν την εγκυμοσύνη σε κάποια ομάδα υψηλού κινδύνου σε ποσοστό 58,6%.
Στις 1398 συμμετέχουσες οι 14 ( 1%) έγκυες είχαν εμβολιαστεί με το εμβόλιο της γρίπης ενώ καμία δεν είχε εμβολιαστεί με το TdaP .
Οι κυριότεροι λόγοι μη εμβολιασμού ήταν ότι δεν έγινε κάποια σύσταση αυτών των εμβολίων από τον γυναικολόγο. Πιο συγκεκριμένα για την γρίπη το 51,7% (n=62 γυναίκες) και για τον κοκκύτη το 41,7% (n=10 γυναίκες). Άλλος λόγος, ήταν η ύπαρξη φόβου, όπου για την γρίπη ήταν 35% (n=42 γυναίκες) και για τον κοκκύτη 54,2% (n=13 γυναίκες), αντίστοιχα. Η άρνηση εμβολιασμού, λόγω ότι δεν κινδύνευαν οι ίδιες από την γρίπη ήταν 13,3% (n=16 γυναίκες) και για τον κοκκύτη 4,2% ( n=1 γυναίκα).
Η κυριότερη πηγή πληροφόρησης για το εμβόλιο της γρίπης ήταν το διαδίκτυο 25% και για τα ΜΜΕ 17,9% και για το εμβόλιο του κοκκύτη η ενημέρωση από το διαδίκτυο 27,3% και 9,1 % τα ΜΜΕ, αντίστοιχα.
Τέλος, όσον αφορά την εμβολιαστική κάλυψη από τα βιβλιάρια υγείας των εγκύων διαπιστώθηκε ότι, η εμβολιαστική κάλυψη ήταν αρκετά ικανοποιητική για το εμβόλιο της πολιομυελίτιδας με 96,7% , του D.P.T με 93,1% ,του B.C.G. με 82,6% , του HBV με 78,7% , και το MMR με 76,2%% .
Τα πιο σπάνια ήταν, τα εμβόλια του Te με 8,5%, της ανεμευλογιάς με 4,9% και του πνευμονιόκοκκου με 1,0% .
Συμπέρασμα: Παρ’ όλο που η εμβολιαστική κάλυψη των εγκύων στην παιδική τους ηλικία, ήταν υψηλή, δε φάνηκε να είναι το ίδιο και με τον εμβολιασμό στην εγκυμοσύνη, για τα εμβόλια της γρίπης και του κοκκύτη.
Οι συμμετέχουσες ενημερώθηκαν για τον εμβολιασμό στην κύηση, εκτός επιστημονικής πηγής. Συνεπώς σημαντικό ρόλο στην αύξηση των ποσοστών του εμβολιασμού στην κύηση, συμβάλλει και η ενημέρωση από τους επαγγελματίες υγείας που ασχολούνται με την περιγεννητική φροντίδα της εγκύου.
Εμβολιασμοί και Πρόληψη Λοιμώξεων σε Παιδιά και Εφήβους
Τμήμα Ιατρικής – Πανεπιστήμιο Κρήτης
(EL)
Introduction: Due to the changes that occur in a woman’s body during pregnancy she is more vulnerable to certain infectious diseases, thus vaccines contribute to the prevention of certain contagious diseases. Therefore via vaccination during pregnancy we try to i) keep the pregnant woman from getting sick ii) prevent the disease to be transmitted to the fetus and iii) protect the newborn baby from the specific infection for the first months of its life until its vaccination begins (cocooning strategy). Influenza and TdaP vaccines are safe during pregnancy. Besides both WHO and the national disease committees (CDC, ACIP) and the corresponding KEELPNO in our country recommend vaccination for pregnant women. The inactivated influenza vaccine is recommended to be done at any trimester of pregnancy while the TdaP should be done between the 27w and 36w of pregnancy.
Methodology: For the preparation of the dissertation following the approval of the University General Hospital of Heraklion, the Venizelio Hospital of Heraklion and the General Hospital of Chania, data collection was initiated. It lasted 12 months from 01/01/2017 to 31/12/2017. Data included the recording of demographic characteristics, a brief questionnaire and basic vaccination status according to vaccination card.For the analysis of the data Pearson’s x2 test was used.For the input and analysis of data the spreadsheet EXCEL 2010 for Windows was used.
Results: The number of participants was 1398. 1095 of whom (78,3%) were women who had recently given birth while the rest 303 (21,7%) were pregnant. 83,3% where of Greek origin. The age distribution of the women showed that most women were between 30 and 34 years old (n=375, 28,6%). When they were asked if they had ever
Vaccines and Prevention of Infectious Diseases in Childhood and Adolescence
Faculty of Medicine – University of Crete
5
been vaccinated for influenza 7,8% (n=109) answered affirmatively while a major reason for not been vaccinated was that before pregnancy they were not considered to be in a high risk group in a percentage of 58,6%. Among the 1398 participants 14 (1%) pregnant women had been vaccinated for influenza, while none had been vaccinated with TdaP.
The major reason for not been vaccinated was that those vaccines were not recommended by their gynecologist. More specifically for influenza 51,7% (n=62 women) and for pertussis 41,7% (n=10 women). Another reason was fear which for influenza was 35% (n=42 women) and for pertussis 54,2% (n=13 women) respectively. Refusal due to the fact that they did not consider themselves to be in danger from influenza was 13,3% (n=16 women) and from pertussis 4,2% (n=1 woman).
The main source of information on the influenza vaccine was the internet (25%) and the media (17,9%) and for pertussis the internet (27,3% ) and the media (9,1%).
Finally, vaccination coverage for recommended vaccines in childhood for the same women was found to be for the polio vaccine 96,7%, the DTP 93,1%, the BCG 82,6%, the HBV 78,7%, and the MMR 76,2%, while for the Te only 8,5%, the varicella vaccine 4,9% and the pneumococcal vaccine 1,0%.
Conclusion: Even though vaccination coverage of the pregnant women of the present study was high during their childhood, this was not the case for vaccination during pregnancy regarding the vaccines for influenza and pertussis. The participants were informed for vaccination during pregnancy through nonscientific sources. Consequently health professionals who are involved in the care of pregnant women can contribute to the increase of vaccination during pregnancy by providing their patients with reliable information on the vaccines.
(EN)
