Η αυξημένη ευαισθησία των ασθενών και ιδιαίτερα των μικρών παιδιών μετά από σπληνεκτομή στις πνευμονιοκοκκικές λοιμώξεις έχει από μακρού τεκμηριωθεί. Η διάσωση του σπλήνα μετά από κακώσεις θεωρείται επιτακτική λόγω του στρατηγικού ρόλου του σπλήνα στην ανοσιακή άμυνα. Η παρούσα πειραματική μελέτη σχεδιάστηκε για να απαντήσει αν η απολίνωση της σπληνικής αρτηρίας με διατήρηση όλου ή του 50% του σπληνικού παρεγχύματος προσφέρει αποτελεσματική λειτουργική προστασία έναντι των πνευμονιοκοκκικών αναπνευστικών λοιμώξεων και αν είναι περισσότερο αποτελεσματική από την αυτομεταμόσχευση του σπλήνα στο επίπλουν. Χρησιμοποιήθηκαν εκατό άσπρα θηλυκά κουνέλια (New Zealand white rabbits). Χωρίστηκαν σε πέντε ομάδες των 20 πειραματόζωων η κάθε μία στην Α ομάδα έγινε εικονική εγχείρηση (ομάδα ελέγχου), στην B σπληνεκτομή, στη Γ απολίνωση της σπληνικής αρτηρίας στην Δ απολίνωση της σπληνικής αρτηρίας και ημισπληνεκτομή και στην Ε σπληνεκτομή και αυτομεταμόσχευση όλου του σπλήνα στο επίπλουν. Μετά από διάστημα τριών μηνών χρόνος που απαιτείται για την αναγέννηση του σπληνικού ιστού που παρέμεινε μετρήθηκαν τα επίπεδα των ανοσοσφαιρινών IgM και IgG στον ορό. Χορηγήθηκε διατραχειακά στα πειραματόζωα πνευμονιόκοκκος τύπου III και καταγράφηκε η θνησιμότητα. Μελετήθηκε το βάρος και η ιστομορφολογία των σπληνών μετά από αυτοψία που έγινε σ'όλα τα πειραματόζωα. Από τη μελέτη σαφώς καταδείχθηκε ότι η απολίνωση της σπληνικής αρτηρίας προσφέρει αποτελεσματική λειτουργική προστασία έναντι των λοιμώξεων, με θνησιμότητα που δεν έχει στατιστικά σημαντική διαφορά από τα φυσιολογικά ζώα. Επίσης σαφώς υπερέχει η ομάδα αυτή σε στατιστικά σημαντικό βαθμό από τις ομάδες Γ,Δ και Ε. Η απολίνωση της σπληνικής αρτηρίας συνιστάται σαν μία ασφαλής χωρίς σοβαρές επιπλοκές και αποτελεσματικότερη επέμβαση από την αυτομεταμόσχευση στην αντιμετώπιση των σοβαρών σπληνικών κακώσεων. Η απολίνωση της σπληνικής αρτηρίας με ταυτόχρονη ημισπληνεκτομή παρά το ότι στατιστικά δεν αποδείχθηκε αποτελεσματικότερη από την αυτομεταμόσχευση συνίσταται σαν τεχνικά ευκολότερη λόγω του ότι ο σπλήνας παραμένει στην ορθοτοπική του θέση και διατηρεί περιορισμένη μεν αλλά συνεχή προσφορά αίματος
(EL)
Introduction. The spleen has important immunologic functions, and a person without a spleen is at lifelong risk of septic complications, which may by life threatening. A surgeon faced with a splenic injury from trauma or accidental injury at operation should consider salvage techniques. Method. We used adult female New Zealand white rabbits used. The animals were divided into five experimental groups. I. Sham operations (controls), II. Splenectomy, III. Splenic artery ligation (SAL), IV. SAL and hemisplenectomy and V. Autotransplantation all of splenic tissue into an omental pouch. The animals were allowed a three month recovery period after procedure. Levels of IgM and IgG were measured in serum and pneumonococcus type III, bacteria (serotype b) in dose 107 were injected into the animal trachea, by subcutaneous cannulation of the organ. The animals were allowed another month and then were sacrificed. An autopsy was performed on all animals (included those who died after the bacteria innoculation and before the end of the month). Splenic mass and splenic histologic morphometry was studied along with mortality in all groups. Statistical analysis using *2-test (with Yates correction for small numbers) was used for splenic masses and Student t test for the immunoglobulins and mortality. As far as the mortality is concerned in group I it was 0%, in group II 90%, in group III 15%, in group IV 40% and in group V 50%. The mortality findings in group II, IV and V are statistically significantly different comparing with the observed mortality in group I and IEE. In conclusion splenic artery ligation is effective in protecting animals from experimentally induced pulmonary sepsis from encapsulated bacteria. Results. Sham operation does not alter splenic mass, immunoglobulins remain on the same levels, histology was normal and the mortality was zero. Splenectomy lowers the immunoglobuline levels from Sham operation statistically significant and mortality was 90%. SAL leads to a 29,94% increase in splenic mass and decreases the immunoglobulins in comparison to Sham. All measures were statistically significant. Histology was near normal. Mortality was 15%. After SAL and hemisplenctomy, splenic mass of the remaining portion of the spleen was decreased. Immunoglobuline levels were also decreased. All measures were statistically significant. Histology was near normal and mortality was 40%. During ATP operations the whole spleen was transplanted. Forty five percent of the splenic mass was found during autopsy. Immunoglobulins were decreased, significant differences were observed in histologic morphometry and mortality was 50%. Autotranspaltation severely alters immunologic status and does not offer in the defence mechanisms. SAL and hemisplenectomy in this study was not statistically proved to be a better salvage technique than ATP overall although it had better histologic morphometry, higher immunoglobuline levels and lower mortality. Further studies with larger numbers of animals are needed to evaluate the results of this technique
(EN)
