Εισαγωγή/Σκοπός: Παρ’ όλο που οι πειραματικές μελέτες υποστηρίζουν τον καρδιοπροστατευτικό ρόλο της αδιπονεκτίνης, τα αποτελέσματα από τις κλινικές μελέτες είναι αντιφατικά. Υπό το πρίσμα αυτό, σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η διερεύνηση του ρόλου της αδιπονεκτίνης στην πρόβλεψη εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου, σε ένα δείγμα ενηλίκων χωρίς προϋπάρχουσα καρδιαγγειακή νόσο(CVD).Μεθοδολογία: Επιλέχτηκε ένα τυχαίο επιμέρους δείγμα από τη μελέτη ΑΤΤΙΚΗ, το οποίο αποτελούταν από 531 άνδρες και γυναίκες (>18 ετών) χωρίς κλινικές ενδείξεις καρδιαγγειακής νόσου κατά την έναρξη της μελέτης(2001-2002), στους οποίους μετρήθηκαν στον ορό τα επίπεδα αδιπονεκτίνης και λεπτίνης νηστείας. Την περίοδο 2011-2012, πραγματοποιήθηκε ο 10-ετής επανέλεγχος σε 366 από τους συμμετέχοντες. Η επίπτωση των καρδιαγγειακών νοσημάτων (θανατηφόρων και μη) ορίστηκε με βάση τα WHO-ICD-10 κριτήρια. Για την εκτίμηση της επίδρασης των δύο αυτών λιποκινών και του λόγου τους (λεπτίνη/αδιπονεκτίνη) στην πιθανότητα εμφάνισης CVD, χρησιμοποιήθηκε η ανάλυση πολλαπλής λογαριθμιστικής παλινδρόμησης.Αποτελέσματα: Μετά από προσαρμογή για διάφορους συγχυτικούς παράγοντες, όπως η ηλικία, το φύλο, ο δείκτης μάζας σώματος, η περιφέρεια μέσης, το κάπνισμα, η σωματική δραστηριότητα, το MedDietScore, η υπέρταση, ο διαβήτης και η υπερχοληστερολαιμία, τα αποτελέσματα της πολλαπλής λογαριθμιστικής παλινδρόμησης έδειξαν ότι αύξηση της αδιπονεκτίνης κατά 1 μονάδα συσχετίστηκε με μείωση της πιθανότητας εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου κατά 36% (ΣΚ: 0,64 95% ΔΕ: 0,42-0,96 p=0,03). Περαιτέρω προσαρμογή για την IL-6 δεν επηρέασε σημαντικά τη συσχέτιση αυτή(ΣΚ 0,6 95% ΔΕ: 0,38-0,94, p=0,03), αλλά η επιπρόσθετη προσαρμογή για τη CRP περιόρισε την προστατευτική επίδραση της αδιπονεκτίνης (ΣΚ: 0,63 95% CI: 0,4- 0,99 p=0,046). Αντίθετα, τόσο τα επίπεδα λεπτίνης όσο και ο λόγος λεπτίνη/αδιπονεκτίνη δεν συσχετίστηκαν με την εμφάνιση καρδιαγγειακής νόσου (p> 0,05).Συμπεράσματα: Σε αυτή τη 10ετή προοπτική μελέτη ατόμων χωρίς προϋπάρχουσα καρδιαγγειακή νόσο, τα αυξημένα επίπεδα αδιπονεκτίνης στον ορό συσχετίστηκαν με χαμηλότερο κίνδυνο για καρδιαγγειακές επιπλοκές. Είναι σημαντικό ότι η συσχέτιση μεταξύ αδιπονεκτίνης και CVD ήταν ανεξάρτητη από άλλους γνωστούς παράγοντες κινδύνου, αλλά περιορίστηκε από τη CRP.
.jpg){kind=logo}
