Τα στέμφυλα αποτελούν βιομηχανικά απόβλητα των τροφίμων, τα οποία περιέχουν ένα υψηλό φορτίο αντιοξειδωτικών πολυφαινολών και διάφορες μεθοδολογίες έχουν αναπτυχθεί για την αποτελεσματική εκχύλιση τους. Ωστόσο, μία αειφόρος και φιλική προς το περιβάλλον διαδικασία, θα πρέπει να περιλαμβάνει μέσα ανάκτησης που αποτελούνται από ήπιους, μη τοξικούς διαλύτες, όπως το τρυγικό οξύ και η γλυκερόλη, τα οποία αποτελούν φυσικά συστατικά των τροφίμων. Με αυτό το σκεπτικό, η μελέτη αυτή εξέτασε την εκχύλιση των πολυφαινολών από στέμφυλα ερυθρών σταφυλιών, χρησιμοποιώντας υδατικά διαλύματα τρυγικού οξέος / γλυκερόλης. Ο σκοπός ήταν να αξιολογηθεί ο ρόλος της συγκέντρωσης του οξέος και της γλυκερόλης στην απόδοση της εκχύλισης, χρησιμοποιώντας ένα Box-Behnken πειραματικό σχεδιασμό και μεθοδολογία αποκριτικής επιφάνειας. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα διαλύματα που περιείχαν μόνο γλυκερόλη (20%, w/v), είναι πιο κατάλληλα για την ανάκτηση πολυφαινολών, φλαβονοειδών και χρωστικών ουσιών από τα στέμφυλα, ενώ το τρυγικό οξύ ασκεί αρνητική επίδραση, όταν χρησιμοποιήθηκε σε συγκεντρώσεις μέχρι 2% (w/v).
Grape pomace is a food industry waste containing a high burden of antioxidant polyphenols and several methodologies have been developed for their efficient extraction. However, a sustainable and environmentally friendly process should involve recovery means composed of benign, non-toxic solvents, such as tartaric acid and glycerol, which are natural food constituents. In this line, this study examined the extraction of polyphenols, using aqueous tartaric acid/glycerol solutions. The aim was to assess the role of acid and glycerol concentration in the extraction yield, employing a Box-Behnken experimental design and response surface methodology. The results showed that solutions containing only glycerol (20%, w/v) are more suitable for retrieving polyphenols, flavonoids and pigments from grape pomace, while tartaric acid exerted a negative effect in this regard, when tested at concentrations up to 2% (w/v).
Πανεπιστήμιο Αιγαίου
