Η διαμόρφωση μιας νέας εργασιακής πραγματικότητας στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, υποστηριζόμενης από την διαρκή ανάπτυξη και διάχυση των επικοινωνιακών συστημάτων, έχει προσανατολίσει το ερευνητικό ενδιαφέρον στη μελέτη της διαφορετικότητας του ανθρώπινου δυναμικού σε πολύ-πολιτισμικές ομάδες εργασίας (Sackmann & Phillips, 2004). Η συστηματική επισκόπηση της διεθνούς βιβλιογραφίας αναδεικνύει την επικράτηση μιας a priori εστίασης των ερευνητών σε συγκεκριμένες κοινωνικό-δημογραφικές κατηγορίες (π.χ. φύλο, φυλή). Η προσέγγιση αυτή έχει δεχθεί ευρεία κριτική, καθώς αγνοεί τη δυνατότητα αυτοπροσδιορισμού των ατόμων (Nkomo & Cox, 1996) και υποστηρίζεται ότι η εμπειρική διερεύνηση θα πρέπει να ενθαρρύνει την ανάδειξη του τρόπου με τον οποίο τα ίδια τα άτομα αντιλαμβάνονται και κατασκευάζουν τη διαφορετικότητα τους (Zanoni et al., 2010, Tatli & Özbilgin, 2012, Janssens & Zanoni, 2005, Mahadevan, 2009, Garcia-Prieto, 2003). Σκοπός της διατριβής είναι να συμβάλει στην κάλυψη αυτού του κενού της διεθνούς βιβλιογραφίας διερευνώντας από μια a posteriori κατεύθυνση πώς τα μέλη μιας πολύ-πολιτισμικής ομάδας εργασίας αντιλαμβάνονται την διαφορετικότητα μέσα στα πλαίσια της ομάδας τους. Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι η διαφορετικότητα της εξεταζόμενης ομάδας είναι δυναμική και μεταβάλλεται κατά τη διάρκεια του χρόνου σε όρους περιεχομένου, νοημάτων, και χρήσεως. Η συνεχής αυτή κατασκευή και ανά-κατασκευή της διαφορετικότητας θεμελιώνεται μερικώς στην ανάγκη των μελών της ομάδας να κατασκευάσουν μια θετική ταυτότητα για τον εαυτό τους και να τοποθετήσουν τον εαυτό τους στο σύνθετο, πολύπλοκο πλαίσιο της πολύ-πολιτισμικής ομάδας εργασίας μειώνοντας την αβεβαιότητα. Ταυτόχρονα, η κατασκευή και ανά-κατασκευή της διαφορετικότητας επηρεάζεται εν μέρει από το ποιος είναι ο «άλλος» καθώς και από το πλαίσιο μέσα στο οποίο πραγματοποιείται η αλληλεπίδραση.Στη διατριβή προτείνεται ότι η διαδικασία κατασκευής της διαφορετικότητας μπορεί να περιγραφεί από τον όρο “differentiation work” καθώς αντανακλά τη δυναμική, συνεχή διαδικασία σχηματισμού και ανά-κατασκευής του περιεχομένου της διαφορετικότητας, της χρήσης της, και των νοημάτων που αποδίδονται σε αυτή. Η έρευνα καταδεικνύει εμπειρικά τη δυναμική, πολλαπλή, σχεσιακή κατασκευή και ανακατασκευή της διαφορετικότητας της ομάδας και επιχειρεί να συμβάλει στην διεθνή βιβλιογραφία προσφέροντας μια καλύτερη κατανόηση της πολύπλοκης, μεταβαλλόμενης, και ασαφής φύσης της έννοιας της διαφορετικότητας.
