Η παρούσα διατριβή θέτει το ερώτημα του τελικού σκοπού του σχεδιασμού των οδικών έργων και διαπιστώνει ότι από αυτόν λείπει η ευχαρίστηση του ταξιδιώτη (το ταξίδι υψηλής ποιότητας) και η συμβολή στην «βιώσιμη» (κατά τον συμβατικό όρο) Aξιοβίωτη Ολοκληρωμένη Ανάπτυξη (ΑΟΑ-κατά τον όρο που υιοθετείται) των περιοχών που διατρέχουν. Τα οδικά έργα σχεδιάζονται σήμερα με κριτήρια κυρίως οχηματοκεντρικά. Προκειμένου να εξυπηρετηθούν, τόσο ο στόχος της ευχαρίστησης των ταξιδιωτών, όσο και της υποστήριξης της ΑΟΑ της περιοχής ενός οδικού έργου, θεωρήθηκε σκόπιμο (α) επιδιωχθεί αποκατάσταση του τοπίου στην προτέρα κατά το δυνατόν φυσική του κατάσταση και (β) να προβληθεί επί της οδού πληροφορία σχετική με στόχους ΑΟΑ της περιοχής του. Για να επιλεγεί η πληροφορία των στόχων αυτών ΑΟΑ, προτάθηκε μία μεθοδολογία για τον τρόπο ανίχνευσης, οργάνωσης, αξιολόγησης και κατάταξης της πληροφορίας κατά σειρά σπουδαιότητας με συγκεκριμένα κριτήρια. Επίσης προτάθηκε μία μεθοδολογία του τρόπου μελέτης των έργων εφαρμογής της μεθόδου, αποκατάστασης τοπίου οδών με χρήση σπορών ειδών της Ελληνικής τοπικής αυτοφυούς χλωρίδας, πράγμα που αποτελεί καινοτομική μέθοδο για την Ελλάδα, οικολογικότερη και πολύ οικονομικότερη σε σχέση με την συμβατική των φυτεύσεων φυτών φυτωρίων. Η δυνατότητα αφομοίωσης από ταξιδιώτες της πληροφορίας που αφορά την ΑΟΑ της περιοχής ενός οδικού έργου, έχει άμεση σχέση με την λειτουργία της βιολογικής βάσης που δέχεται αυτή την πληροφορία, δηλαδή τον εγκέφαλο. Έτσι έγινε προσπάθεια να δημιουργηθεί μία «γέφυρα» ανάμεσα στις Βιολογικές –Ιατρικές επιστήμες και στην Περιβαλλοντική Μηχανική των οδών, που κατέληξε στο εξής κύριο συμπέρασμα: Αυτό που πρέπει να απασχολήσει τους Μηχανικούς κατά τον σχεδιασμό των Σταθμών Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών (ΣΕΑ), αλλά και των οδών γενικότερα, είναι οι συχνότητες των ερεθισμάτων στις οποίες θα εκτεθεί ο ταξιδιώτης και οι οποίες πρέπει να είναι τέτοιες, που να φέρουν το ανθρώπινο οργανισμό, σε μία κατάσταση ήρεμης διάθεσης, ώστε να μπορεί να δεχθεί και να αφομοιώσει νέα ερεθίσματα (εν προκειμένω, πληροφορία για την ΑΟΑ της περιοχής του οδικού έργου).Οι συχνότητες που έχουν την μεγαλύτερη πιθανότητα να επιτύχουν κάτι τέτοιο είναι αυτές του Φυσικού Περιβάλλοντος, μέσα από τον μηχανισμό της άμεσης «πυροδότησης» των γονιδίων του εγκεφάλου.Oι φυσικές συχνότητες από την μακραίωνη εξελικτική πορεία του ανθρωπίνου γένους (2 εκατομμύρια έτη του homo erectus) έχουν αναπτύξει τις σχετικές «εντολές» στο «σιωπηλό DNA»,(98.5% του μήκους του συνολικού γονιδιώματος) για την προσαρμογή του ανθρώπου στο περιβάλλον. Ο μηχανισμός της επιγενετικής κληρονομικότητας παίζει επίσης σημαντικό ρόλο. Άρα, όλος ο σχεδιασμός της οδού και ειδικότερα αυτός των ΣΕΑ, αλλά και της πληροφορίας επί των ΣΕΑ, πρακτικά πρέπει να αντιγράφει την Φύση και τους κανόνες με τους οποίους αυτή εκφράζεται. Διατυπώθηκε επίσης μία νέα Υπόθεση προς εργαστηριακή διερεύνηση για τον ενεργειακό μεταβολισμό του εγκεφάλου (Υπόθεση Ε.Ο.Βαλιάντζα). Στο τέλος προτάθηκαν συγκεκριμένοι τρόποι υλοποίησης της αναφερόμενης παραπάνω στρατηγικής σχεδιασμού, σε έργα μηχανικού επί της οδού και συγκεκριμένα:Κτίρια,Έργα αποκατάστασης τοπίου πρανών οδού και διαμόρφωσης περιβάλλοντος χώρου κτιρίων, Υποδομές παροχής υπηρεσιών ΣΕΑ,Υποδομές διαφόρων άλλων λειτουργιών ΣΕΑ. Επίσης προτάθηκαν και θέματα περαιτέρω αναγκαίων μελλοντικών ερευνών.
University of the Aegena
