Το βασικό ερώτημα που διερευνάται στην παρούσα διατριβή είναι κατά πόσο έχει δοθεί η μπορεί να δοθεί ένας ενιαίος και λειτουργικός ορισμός για την έννοια της αειφόρου επιχείρισης, καθώς επίσης κατά πόσον είναι εφικτή μια σαφής και ολοκληρωμένη μεθοδολογία για την μέτρηση αυτής της ιδιότητας. Για την απάντηση του ερωτήματος ο πρώτος βασικός στόχος που επιτεύχθηκε είναι να καθοριστούν οι απαραίτητες παραδοχές, ώστε η έννοια της αειφόρου επιχείρησης να μπορεί να υποστασιοποιείται στα πλαίσια μιας ολοκληρωμένης επιστημονικής θεώρησης, δεδομένου ότι η έννοια της αειφορίας αφευατής περικλείει ετερόκλητες και εκ πρώτης όψεως αντιφατικές έννοιες όπως είναι κατ' εξοχλης ο συνδυασμός της έννοια της οικονομικής αποτελεσματικότητας με εκείνη της κοινωνικής ευθυδικίας. Ο δεύτερος βασικός στόχος που επιτεύχθηκε ήταν να οριστεί σαφώς η έννοια της αειφόρου επιχείρησης, να σχεδιαστεί ένα μεθοδολογικό πλαίσιο για την καταγραφή των πληροφοριών της αειφορίας (σύστημα αειφόρου λογιστικής). Ο τρίτος στόχος είναι να αναπτυχθεί μια νέα μεθοδολογία για το σχεδιασμό και την επιλογή των δεικτών οικονομικής περιβαλλοντικής και κοινωνικής αποτελεσματικότητας. Τέλος ο τέταρτος στόχος είναι η διατύπωση μιας επαρκούς μεθόδου για τη σύνθεση των επιμέρους δεικτών αειφορίας σε έναν πολυκριτηριακό δείκτη αειφορίας.
University of the Aegena
