Στην σύγχρονη «ψηφιακή εποχή», η πληθώρα της ψηφιακής πληροφορίας σχετικά με την πολιτιστική κληρονομιά έχει επηρεάσει τις ανάγκες των χρηστών τα τελευταία χρόνια, οι οποίοι ζητούν υψηλές σε ποιότητα εφαρμογές για την εξυπηρέτηση τους. Οι περισσότεροι χρήστες απαιτούν πλέον να βρίσκουν τις πληροφορίες που επιθυμούν, εκτελώντας αναζήτηση και ανακτώντας δεδομένα από ποικίλες και ετερογενείς πηγές ανεξάρτητα του τύπου αυτών και της συλλογής που ανήκουν. Επιπλέον επιζητούν να επεξεργάζονται και να κατηγοριοποιούν τις ανακτηθείσες πληροφορίες βάση διαφόρων κριτηρίων, που θα τους βοηθήσουν στη συνέχεια να τις διαχειρίζονται και να τις μελετούν πιο εύκολα. Η συγκριτική αξία της πληροφορίας που περιέχεται σ’ ένα πολιτιστικό πληροφοριακό σύστημα πολλαπλασιάζεται όταν προσφέρεται η δυνατότητα προσπέλασης σ’ αυτήν από άλλα συναφή συστήματα, µέσω ενδοδικτύων ή του διαδικτύου. Η ψηφιοποίηση του πολιτιστικού αποθέματος, και η προβολή και διάθεσή του μέσω του διαδικτύου επιτρέπουν σε διαφορετικές πηγές πληροφοριών και περιεχομένου να συνδεθούν μεταξύ τους και να επιτρέψουν την πρόσβαση σε πολλές και διαφορετικές κατηγορίες χρηστών. Σε μια σύγχρονη οικονομία, βασισμένη στη γνώση, αυτή η ανταλλαγή και κοινή χρήση πληροφοριών και γνώσεων έχει ιδιαίτερη σημασία και όφελος για τις υπηρεσίες του δημοσίου, την εκπαίδευση, την οικονομική ανάπτυξη και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Η διαδραστικότητα και η πρόσβαση σε αποµακρυσµένη πληροφορία -που συνιστούν ιδιότητες των νέων τεχνολογιών- έχουν εισάγει καινοτοµίες που δηµιουργούν µία νέα αντίληψη για την πληροφορία και το περιεχόµενό της. Οι νέες τεχνολογίες στο χώρο της πολιτιστικής κληρονοµιάς λειτουργούν ως εργαλείο για την εξυπηρέτηση της πολλαπλής αποστολής των πολιτιστικών φορέων και ως νέος τρόπος διαµεσολάβησης που επιτρέπει στους φορείς αυτούς να τεκµηριώσουν και να προβάλλουν συλλογές και γνώσεις σε ένα ευρύ φάσµα χρηστών. Η εφαρµογή των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών στη διαχείριση του πολιτιστικού αποθέματος εκτείνεται σε ένα ευρύ φάσµα συστηµάτων, όπως πληροφοριακά συστήµατα µουσείων και µνηµείων, συστήµατα αρχείων, ψηφιακές βιβλιοθήκες, γεωγραφικά πληροφοριακά συστήµατα, συστήµατα καταγραφής έρευνας πεδίου, συστήµατα τεκµηρίωσης συντήρησης κλπ. Η προσφορά της πληροφορικής στην αξιοποίηση της πολιτιστικής κληρονοµιάς ενδεικτικά αναφέρεται στην ολική ή επιλεκτική πρόσβαση σε βάσεις δεδοµένων, αρχεία ή συλλογές, στη δηµιουργία ηλεκτρονικών οδηγών µουσείων και εκθέσεων, σε ηλεκτρονικές εκδόσεις τέχνης, ιστορίας και τεχνολογίας και σε παρουσιάσεις εικονικής πραγµατικότητας. Στην παρούσα εργασία θα επιχειρήσουμε να αναλύσουμε τα ζητήματα που αφορούν την διαχείριση του πολιτιστικού αποθέματος και την προβολή του μέσω του διαδικτύου, μελετώντας συγκεκριμένα την περίπτωση του Ολυμπιακού Δικτύου στον νομό Ηλείας. Η εργασία αποτελείται από επτά κεφάλαια ξεκινώντας από προσεγγίσεις του τουριστικού φαινομένου και καταλήγοντας στην «προσομοίωση» του Ολυμπιακού Δικτύου σε διαδικτυακό περιβάλλον. Πιο συγκεκριμένα: Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται αναφορά στο φαινόμενο του τουρισμού, σε εννοιολογικές προσεγγίσεις όπως ο πολιτισμός, η κληρονομιά, η σχέση τουρισμού και πολιτισμού, αλλά και στο πολιτιστικό απόθεμα. Στην συνέχεια στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται μια εισαγωγή στον τουρισμό και στις νέες τεχνολογίες, καλύπτοντας θέματα όπως την συνεισφορά των νέων τεχνολογιών στον τουρισμό, τον ρόλο του διαδικτύου, τα συστήματα διαχείρισης προορισμού, τις τεχνολογικές εξελίξεις αλλά και θέματα που αφορούν το e-marketing. Στο τρίτο κεφάλαιο αυτής της εργασίας γίνεται η αναλυτική περιγραφή και παρουσίαση του Ολυμπιακού Δικτύου, και πιο συγκεκριμένα τι είναι, ποια είναι η περιοχή παρέμβασης, ποιος είναι ο πολιτιστικός φορέας, ποιοι είναι οι στόχοι του πολιτιστικού διαχειριστή, λίγα λόγια για την περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος και τον νομό Ηλείας, αλλά και η αναλυτική παρουσίαση και περιγραφή των τουριστικών πόρων της περιοχής. Στην συνέχεια, στο τέταρτο κεφάλαιο γίνεται αρχικά η παρουσίαση και έπειτα η εφαρμογή της μεθόδου Αξιολόγησης της Σημαντικότητας (Significance Assessment Process) στην περιοχή παρέμβασης του Ολυμπιακού Δικτύου. Στο πέμπτο κεφάλαιο παρουσιάζεται η μέθοδος της ερμηνείας της πολιτιστικής κληρονομιάς, αλλά και η διαχείριση του πολιτιστικού αποθέματος σε «συμβατικό» -δηλαδή μη ηλεκτρονικό- περιβάλλον. Το έκτο κεφάλαιο αφορά τις τεχνολογίες πληροφορίας και επικοινωνίας στην διαχείριση του πολιτιστικού αποθέματος εξετάζοντας θέματα όπως πληροφορίες γνώσης και ψηφιοποίησης του πολιτιστικού αποθέματος. Στο έβδομο και τελευταίο κεφάλαιο αυτής της εργασίας γίνεται αναφορά στο διαδικτυακό περιβάλλον και στο πως μια πολιτιστική εφαρμογή μπορεί να αναπτυχθεί αποτελεσματικά στο διαδίκτυο. Παρουσιάζονται αρχές, πρότυπα καθώς και η μεθοδολογία ανάπτυξης των πολιτιστικών εφαρμογών σε διαδικτυακό περιβάλλον. Στο τέλος αυτού του κεφαλαίο γίνεται η «προσομοίωση» του Ολυμπιακού Δικτύου στο διαδίκτυο περιγράφοντας αναλυτικά την μεθοδολογία και τον σχεδιασμό του Ιστότοπου.
