Δεδομένου ότι, οι ποταμοί αποτελούν σημαντικό μέσο ικανοποίησης των ανθρώπινων αναγκών (οικιακή χρήση, άρδευση, ύδρευση, βιομηχανική χρήση, αναψυχή και ξεκούραση), αλλά και χώρο που ζουν κι αναπτύσσονται διάφοροι φυτικοί και ζωικοί οργανισμοί, είναι σημαντικό να ελεγχθεί η ρύπανση των ποταμών, ώστε να υπάρξουν αξιόπιστες πληροφορίες για την ποιότητα του ύδατος κι αποτελεσματική διαχείριση, όταν αυτή είναι απαραίτητη. Μάλιστα αυτό κρίνεται αναγκαίο, αφού ειδικά οι εκβολές, οι οποίες αποτελούν σύνθετα περιβάλλοντα, λαμβάνουν μεγάλα ποσά ρύπων από τις κοντινές αστικές και βιομηχανικές περιοχές. Στην παρούσα εργασία μελετήθηκαν οι τρεις ποταμοχείμαροι, που καταλήγουν στον Κόλπο της Καλλονής : Ποταμιά, Τσικνιάς και Βούβαρης, γιατί φαίνονται να είναι οι πιο σημαντικοί όσον αφορά το μήκος και την παροχή τους, αλλά και γιατί δέχονται ανθρωπογενείς πιέσεις κατά μήκος τους ή δεχόντουσαν στο παρελθόν, όπως ο Βούβαρης, οποίος μέχρι και το 2000 αποτελούσε χώρο απόρριψης των αστικών αποβλήτων της Μυτιλήνης. Τελικά οι μετρήσεις έδειξαν ότι είναι ο πιο καθαρός ποταμοχείμαρρος, ενώ ο πιο επιβαρυμένος ποταμοχείμαρρος είναι ο Τσικνιάς, γεγονός το οποίο επιβεβαιώθηκε και με την προσέγγιση του θέματος με την ιεραρχική ομαδοποίηση. Τα αποτελέσματα της ιεραρχικής ομαδοποίησης και τα δενδρογράμματα, που προέκυψαν από τα δεδομένα δίνουν μια αναμενομένη εικόνα, η οποία συμβαδίζει με τα στοιχεία που υπάρχουν σχετικά με τις ανθρωπογενείς επιβαρύνσεις, που δέχεται ο κάθε ποταμοχείμαρρος. Δηλαδή κατατάσσουν τον Τσικνιά μόνο του σε μία ομάδα και σε μια δεύτερη ομάδα κατατάσσονται η Ποταμιά κι ο Βούβαρης. Μάλιστα το σταθμό ΠΟ3 (εκβολή Ποταμιάς) τον τοποθετεί πάντα κοντά στους σταθμούς του Τσικνιά, και κυρίως στον ΤΣ3 (εκβολή Τσικνιά), δείχνοντας έτσι ότι οι εκβολές παρουσιάζουν παρόμοια συμπεριφορά μεταξύ τους κι ότι η εκβολή της Ποταμιάς σε σχέση με τους άλλους σταθμούς της, πλησιάζει σε συμπεριφορά τους σταθμούς του Τσικνιά, ο οποίος κατά μήκος του, και στους τρεις σταθμούς του, σύμφωνα με τις μετρήσεις, δείχνει να είναι επιβαρυμένος.
