Η παρούσα μελέτη, έχοντας ως πηγή έμπνευσης τον προβληματισμό σχετικά με «το μέλλον της Ευρώπης», επιχειρεί να προσεγγίσει το πλέον επίκαιρο ερώτημα, αν η προσφάτως τεθείσα εν ισχύ Συνθήκη της Λισσαβώνας δύναται να καταστήσει την Ευρώπη ικανή να υπερβεί τις εσωτερικές της αδυναμίες, να ανταποκριθεί στις παγκόσμιες προκλήσεις και να μεταβεί ως υπολογίσιμος δρώντας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Δεδομένου ότι διανύουμε μια εποχή όπου η παγκοσμιοποίηση και η αύξηση των διεθνικών προκλήσεων αναδεικνύουν την έννοια της αλληλεξάρτησης και επιτάσσουν την αναγκαιότητα αναζήτησης μορφών παγκόσμιας διακυβέρνησης, η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται ακόμα εγκλωβισμένη ανάμεσα στα εθνικά της μέσα και τους παγκόσμιους στόχους της. Συνεπώς, τίθεται το ερώτημα αν η «Ευρώπη που θέλουμε», προκειμένου να αναδυθεί στον μεταβατικό «κόσμο που ζούμε», είναι όμοια με την «Ευρώπη που έχουμε» μετά την υιοθέτηση της Συνθήκης της Λισσαβώνας.
University of the Aegena
