Ο λειτουργικός ρόλος των συναισθημάτων στην πυροδότηση της αυτοανοσίας

 
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :

Αποθετήριο :
Ιδρυματικό Αποθετήριο Ελλάνικος (Hellanicus)
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
κοινοποιήστε το τεκμήριο




2012 (EL)

Ο λειτουργικός ρόλος των συναισθημάτων στην πυροδότηση της αυτοανοσίας (EL)

Ασημακοπούλου, Αθηνά - Αθανάσιος

Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Σχολή Θετικών Επιστημών. Τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων. Ολιστικά Εναλλακτικά Θεραπευτικά Συστήματα - Κλασσική Ομοιοπαθητική. (EL)

Η συγκεκριμένη εργασία, πραγματεύεται μια ενδιαφέρουσα νοσολογική οντότητα, αυτή των αυτοάνοσων νοσημάτων. Επιλέχθηκαν τα συγκεκριμένα νοσήματα διότι: έχουν μεγάλη έξαρση, πλήττουν και νεαρές ηλικίες, παρουσιάζουν μια πολύπλοκη, ετερογενή αιτιοπαθογένεια, μια ενδιαφέρουσα μη προβλέψιμη πορεία ενώ η ολική τους θεραπεία είναι ουσιαστικά απούσα. Η σύγχρονη ιατρική κοινότητα έχει συμφωνήσει ότι πρόκειται για ψυχονευροενδοκρινοανοσολογική διαταραχή. Τα συναισθήματα και κυρίως τα «αρνητικά», ενοχοποιούνται ως κύριοι πλέον αιτιολογικοί παράγοντες. Πιθανολογείται ότι αυτά, επηρεάζουν τη στενή υπάρχουσα σχέση μεταξύ του άξονα υποθάλαμος – υπόφυση –επινεφρίδια, του συμπαθητικού νευρικού συστήματος, και του ανοσοποιητικού συστήματος. Γνωρίζουμε ότι το νευρικό σύστημα και συγκεκριμένες ανατομικές δομές (μεταιχμιακό σύστημα),είναι υπεύθυνες για την εκδήλωση/αντίληψη συναισθημάτων. Αυτό με την σειρά του επικοινωνεί με το ενδοκρινικό σύστημα(υποθάλαμο),από τον οποίο δίνεται το σήμα στα περιφερικά όργανα για παραγωγή ορμονών(π.χ. κορτιζόλη ή αδρεναλίνη).Αυτές οι ουσίες τέλος ενεργούν στο ανοσοποιητικό ως σημεία/ δείκτες έναρξης λειτουργίας. Αυτό ως ένα σημείο, είναι λειτουργία επιθυμητή για το σύστημα, που έχει ανά πάσα στιγμή αντίληψη της εσωτερικής του κατάστασης αλλά και του εξωτερικού περιβάλλοντος.Η εξέλιξη μας προετοίμασε με ένα πλήθος συναισθημάτων.Τα διάφορα μέρη του συστήματος που μελετάμε είναι οργανωμένα με ιεραρχικό τρόπο, κατά τον οποίο οι μακροσκοπικές δομές, η συμπεριφορά τους και οι κανόνες στους οποίους υπακούουν δεν μπορούν να εξηγηθούν με την κατανόηση των απλών μικροσκοπικών δομών.Ακόμα παραπέρα, αυτό μπορεί να εξηγηθεί με την παρουσία δικτύου ελέγχου, όπου για παράδειγμα το νευρικό σύστημα λειτουργεί ως ελεγκτικό σύστημα σε κατώτερες οργανωσιακά δομές. Όταν το αυτόνομο σύστημα δρα στο περιβάλλον του και η συγκεκριμένη δράση δεν αποτελεί μια απλή μεταφορά θερμοδυναμικών στοιχείων, αλλά αποτελεί μια λειτουργική δράση του συστήματος, προκειμένου, να προσαρμοστεί σε μια εμφανιζόμενη μεταβολή του περιβάλλοντος, τότε το αυτόνομο σύστημα θεωρείται ως πράκτορας. Συνεπώς, η αυτονομία ενός συστήματος υποθέτει ένα ¨διάλογο¨ μεταξύ της ανεξαρτησίας του από το περιβάλλον και της δομικής σύζευξής του με αυτό. Στους ζωντανούς οργανισμούς παρατηρούνται διάφορα μονοπάτια σηματοδότησης και δίκτυα.Η αποτυχία στην αυτορύθμιση, μπορεί να λάβει χώρα σε οποιοδήποτε από τα στάδια της διαδικασίας, όπως είναι η τοποθέτηση των στόχων, η αυτοπαρατήρηση, η αυτοεκτίμηση, η αυτοαναφορικότητα, η λειτουργικότητα, η χρησιμοποίηση των στόχων ή των περιορισμών. Ή ακόμα και στη μετάδοση της πληροφορίας, την κατανόηση και την χρησιμοποίησή της στη διατήρηση της αυτονομίας, στην αναπαράσταση και την απαραίτητη προσαρμοστικότητα.Η καταγωγή πολλών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων των αυτοάνοσων νοσημάτων και του καρκίνου βρίσκεται στη λάθος σηματοδότηση. Έτσι η συμπεριφορά, η γνώση και τα συναισθήματα χρησιμοποιούν το ίδιο δίκτυο νευρώνων. Μην ξεχνάμε ότι μέσω αυτού του δικτύου νευρώνων γίνεται και η ρύθμιση των συναισθημάτων και κάποιου βαθμού προσαρμοστικότητα. Μπορούμε να θεωρήσουμε σύμφωνα και με τους Barandiaran & Moreno, μια ανεξαρτητοποίηση των χαμηλών επιπέδων (κατασκευή), με το ανώτερο(ελεγκτή).Εάν λοιπόν στο παράδειγμα μας, αποδεσμεύσουμε τις ηλεκτροχημικές ιεραρχικά από τις μεταβολικές διεργασίες, αυτή η αποσύνδεση στην ακραία της μορφή είναι ίσως η αιτία όπου στην περίπτωση των αυτοάνοσων γίνεται το λάθος.Δηλαδή εάν στο ανοσοποιητικό σύστημα και κατ΄επέκταση και στο νευρικό η οποιαδήποτε πληροφορία δε φτάνει να είναι λειτουργικά διαθέσιμη, δεν επιτυγχάνεται η διάκριση μεταξύ του κατάλληλου και του ακατάλληλου, με αποτέλεσμα την υπεραπάντηση του ανοσοποιητικού.

masterThesis

Αυτονομία (EL)
Agent (EL)
Συναίσθημα (EL)
Αποσύνδεση (EL)
Decoupling (EL)
Πράκτορας (EL)
Αυτοανοσία (EL)
Autonomy (EL)
Immunity (EL)
Stress (EL)


2012


2015-11-18T10:41:54Z

Σύρος




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.