Οι φλεγμονές της στοματικής κοιλότητας ως δείκτες φλεγμονής ενδοθηλίου και στεφανιαίας νόσου

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
University of the Aegena   

Αποθετήριο :
Institutional Repository Hellanicus   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*



Οι φλεγμονές της στοματικής κοιλότητας ως δείκτες φλεγμονής ενδοθηλίου και στεφανιαίας νόσου

Γεροντίδου, Ειρήνη - Κωνσταντίνος

Δαρζέντας, Ιωάννης

masterThesis

2012
2015-11-18T10:41:55Z


Τόσο τα περιοδοντικά όσο και τα καρδιαγγειακά νοσήματα είναι πολυπαραγοντικής αιτιολογίας νοσήματα με μεγάλη συχνότητα εμφάνισης στον πληθυσμό. Μοιράζονται κοινούς παράγοντες κινδύνου όπως το κάπνισμα, ο σακχαρώδης διαβήτης, η ηλικία, η υπέρταση κ.ά. Η περιοδοντίτιδα είναι μια χρόνια φλεγμονώδης νόσος των στηρικτικών περιοδοντικών ιστών. Ως χρόνια λοίμωξη του στόματος, ανεβάζει τα επίπεδα πρωτεϊνών οξείας φάσης, όπως το CRP και το ινωδογόνο , στο αίμα. Οι συστηματικές αιματολογικές μεταβολές που επισυμβαίνουν αυξάνουν τον κίνδυνο για ισχαιμική νόσο. Στα καρδιαγγειακά νοσήματα συμπεριλαμβάνονται η ισχαιμική καρδιακή νόσος (στεφανιαία νόσος), το εγκεφαλικό επεισόδιο, η περιφερική αρτηριακή νόσος, η καρδιακή ανεπάρκεια κ.ά. Πιθανοί βιολογικοί μηχανισμοί, που σχετίζονται με τη συστηματική φλεγμονή, τη βακτηριαιμία αλλά και τις τοξίνες των περιοδοντικών μικροοργανισμών που εισέρχονται στην κυκλοφορία, προτάθηκαν για τη συσχέτιση της περιοδοντικής νόσου και της στεφανιαίας νόσου. Από πλήθος επιδημιολογικών αλλά και μικροβιακών ανοσολογικών μελετών προέκυψε ότι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ της περιοδοντικής νόσου και των καρδιαγγειακών νοσημάτων με σχετικό κίνδυνο που κυμαίνεται μεταξύ 1.2-7. Πιο συγκεκριμένα, η πρώτη μελέτη που δημοσιεύτηκε το 1989 από τους Mattila και συν. βρήκε ότι ασθενείς με πρόσφατο επεισόδιο εμφράγματος εμφάνιζαν υψηλότερα ποσοστά στοματικών λοιμώξεων. Υπήρξαν βέβαια και μελέτες που δεν παρατήρησαν θετική συσχέτιση όπως σε αυτή των Nakib και συν. το 2004. Σε κάθε περίπτωση η θετική συσχέτιση που βρέθηκε στην πλειοψηφία των μελετών δεν συνδέει την περιοδοντική νόσο αιτιολογικά με την εκδήλωση των καρδιαγγειακών νοσημάτων. Επιπλέον, σε ανοσολογικές μελέτες ανιχνεύτηκαν περιοδοντοπαθογόνοι μικροοργανισμοί, όπως ο P. gingivalis, σε αθηροσκληρωτικές βλάβες, αλλά όχι ζωντανά στελέχη αυτών. Τέλος, σε μικροβιολογικές μελέτες η αύξηση των αντισωμάτων κατά βασικών περιοδοντοπαθογόνων βακτηρίων αυξάνει το ρίσκο για έμφραγμα και εγκεφαλικό επεισόδιο. Επομένως, η περιοδοντική νόσος παρά τον τοπικό χαρακτήρα εντόπισής της έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει συστημικά όλο τον οργανισμό, πράγμα που διαφαίνεται τόσο από τους δείκτες φλεγμονής όσο και από την εύρεση των περιοδοντοπαθογόνων μικροβίων και των αντισωμάτων για αυτά, στην κυκλοφορία του αίματος. Είναι βασικό να τονίσουμε ότι η λοίμωξη δεν είναι αποκλειστική ευθύνη του μικροοργανισμού αλλά είναι αποτέλεσμα της διαταραχής της ισορροπίας μεταξύ του μικροβιακού παράγοντα και της ικανότητας του αμυντικού μηχανισμού του ξενιστή να τον αντιμετωπίσει αποτελεσματικά. Το αποτέλεσμα αυτό βρίσκει σύμφωνη την ομοιοπαθητική αλλά και τη συστημική θεωρία , σύμφωνα με την οποία ο οργανισμός είναι ένα άρρηκτα συνδεδεμένο σύνολο συστημάτων που το ένα επηρεάζει το άλλο. Οπότε, η ομοιοπαθητική έρχεται ως αρωγός στο έργο για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος κάθε οργανισμού με εξατομικευμένη προσέγγιση, με έμφαση στην ολότητα και όχι στον κατακερματισμό και τη νόσο αυτή κάθε αυτή.


Φλεγμονές
Στεφανιαία νόσος
Ενδοθήλιο
Στοματική κοιλότητα
Oral cavity
Disease
Coronary artery
Inflammations
Endothelium

Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Σχολή Θετικών Επιστημών. Τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων. Ολιστικά Εναλλακτικά Θεραπευτικά Συστήματα - Κλασσική Ομοιοπαθητική.




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.