Στην εργασία αυτή επιχειρήσαμε να ερευνήσουμε έναν τρόπο Διδασκαλίας των Μαθηματικών μέσω της Παιδικής Λογοτεχνίας και τη χρήση των Νέων Τεχνολογιών. Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα πραγματοποιήθηκε στη Γ’ τάξη του Δημοτικού Σχολείου με συμμετοχή ολόκληρου του τμήματος. Οι μαθητές διδάχθηκαν τις έννοιες του Πολλαπλασιασμού και της Διαίρεσης μέσω του λογοτεχνικού κειμένου Η Φιφή και η Φωφώ οι φαντασμένες φάλαινες και κάνοντας χρήση παράλληλα των Νέων Τεχνολογιών. Την έρευνα αποτελούσαν τα εξής στάδια: α) πραγματοποιήθηκε συνέντευξη (pre-test) σε καθένα μαθητή με ερωτήσεις του τύπου «ποια μαθήματα σου αρέσουν», εάν «διαβάζεις παραμύθια» και εάν «γνωρίζεις Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές», καθώς και «ποια νομίζεις ότι είναι η χρησιμότητά τους στην καθημερινή ζωή», παρατηρώντας έτσι τις απόψεις τους σχετικά με το αν τους αρέσουν τα Μαθηματικά, η ανάγνωση παιδικών λογοτεχνικών κειμένων, και ποια η σχέση τους με τις Νέες Τεχνολογίες, β) εξάσκηση των μαθητών/τριών σε όλο το τμήμα (18 μαθητές) με το Λογισμικό των Μαθηματικών του Π.Ι, πώς επιλύουμε ασκήσεις δηλαδή και προβλήματα που αφορούν τις πράξεις του πολλαπλασιασμού και της διαίρεσης, χρησιμοποιώντας τον ηλεκτρονικό υπολογιστή, γ) δόθηκε στους μαθητές το φύλλο εργασίας που περιείχε ένα μέρος του λογοτεχνικού κειμένου και ζητήθηκε να μαθηματικοποιηθούν τα γεγονότα του λογοτεχνικού κειμένου, πρώτον σε γραπτό λόγο, δεύτερον σε μαθηματικό – συμβολικό λόγο και τρίτον μέσα από τις Νέες Τεχνολογίες και δ) καταγράφτηκαν μέσα από συνεντεύξεις (με γραπτά ερωτηματολόγια ερωτήσεων ανοιχτού τύπου) τα συναισθήματα των μαθητών/τριών για τη συγκεκριμένη διδασκαλία των μαθηματικών εννοιών με χρήση του λογοτεχνικού κειμένου και χρήση του μαθηματικού λογισμικού του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Σκόπιμο κρίνουμε το γεγονός ότι σε διάστημα ενός μήνα πραγματοποιήθηκε επαλήθευση της έρευνας στο ίδιο σχολείο και με τις ίδιες παραμέτρους της κύριας έρευνας μας. Στόχος μας δηλαδή αυτή τη φορά ήταν να διαπιστώσουμε το βαθμό πρόσληψης των μαθηματικών εννοιών που διδάχθηκαν, μέσω της Λογοτεχνίας και με χρήση του σχετικού λογισμικού, επειδή πιστεύουμε ότι μια έρευνα θα πρέπει να έχει αφενός διαπιστωτικό χαρακτήρα και αφετέρου ελεγκτικό. Από την έρευνα τελικά διαπιστώθηκε ότι: η πλειοψηφία των μαθητών/τριών αξιολόγησε θετικά τις δραστηριότητες και θεώρησε ότι αποκόμισε οφέλη τόσο σε γνωστικό όσο και σε συναισθηματικό επίπεδο. Ο Η/Υ αποτελεί ένα πολύ αξιόλογο διδακτικό μέσο, προσαρμόζεται στις ιδιαιτερότητες του κάθε μαθητή, παρακινεί τα παιδιά να ανακαλύψουν τη γνώση, συμβάλλει άμεσα στην ταχύτερη επίλυση των προβλημάτων και κάνει το μάθημα των Μαθηματικών πιο διασκεδαστικό, πιο ευχάριστο και πιο ενδιαφέρον, επίσης το περιβάλλον του υπολογιστή με τη μορφή εκπαιδευτικού λογισμικού μπορεί να παίξει το ρόλο σκαλωσιάς (scaffolding) και να λειτουργήσει υποστηρικτικά στην ανάπτυξη της μαθηματικής δραστηριότητας των μαθητών (Hoyles & Noss, 1989; Κορδάκη, 1999) καθώς και ως περιβάλλον αναδιοργάνωσης της σκέψης των παιδιών (Hillel, 1993; Κορδάκη, 1999). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι συγκεκριμένες διαθεματικές δραστηριότητες που χρησιμοποιήσαμε στην έρευνα δράσης μπορούν να αξιοποιηθούν από τους/τις εκπαιδευτικούς ως μέσο εξοικείωσης των παιδιών με τα Μαθηματικά και διαμόρφωσης θετικής στάσης απέναντί τους, καθώς επίσης τα αποτελέσματα έδειξαν τις θετικές επιδράσεις του λογισμικού στην κατανόηση των μαθηματικών εννοιών, του πολλαπλασιασμού και της διαίρεσης. Τέλος, ένας βασικός λόγος που ένας αριθμός μαθητών έχει αρνητικά συναισθήματα στα Μαθηματικά, είναι ότι δεν τα καταλαβαίνουν. Ο τρόπος που διδάσκονται τα Μαθηματικά δεν συνεισφέρει ούτε στην εκτίμηση της αξίας τους από τους μαθητές, ούτε στην κατανόησή τους. Οι μαθηματικές έννοιες και ιδίως οι αφηρημένες μαθηματικές έννοιες είναι πιο εύκολο να κατανοηθούν, όταν διερευνηθούν μέσα από την Λογοτεχνία.
