Το φαινόμενο της απάτης αποτελεί μείζον θέμα για το ελεγκτικό επάγγελμα από της απαρχές του. Παράλληλα αποτελεί μια γκρίζα ζώνη καθότι οι απαιτήσεις που έχει η κοινωνία για το ελεγκτικό επάγγελμα δεν ταυτίζονται με την απόδοση και τις ευθύνες έτσι όπως ορίζονται από ελεγκτικά πρότυπα με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός χάσματος προσδοκιών. Στην παρούσα εργασία μελετάται το χάσμα προσδοκιών που δημιουργεί η απάτη στα πλαίσια του ελεγκτικού επαγγέλματος και ερευνάται η ύπαρξη χάσματος προσδοκιών μεταξύ των εσωτερικών και εξωτερικών ελεγκτών στις απόψεις τους για θέματα απάτης. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν πως οι εσωτερικοί ελεγκτές έχουν καλύτερη αντίληψη για το φαινόμενο, αναγνωρίζουν καλύτερα τις ευθύνες τους και την απόδοση που αναμένεται λογικά από αυτούς.
University of the Aegena
