δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
Ρευστές ταυτότητες και έμφυλες ανατροπές ρόλων στην ελληνική μυθολογία:Η περίπτωση του μύθου της Ομφάλης.
(EL)
Βαξεβάνη, Μυρσίνη - Σταύρος
Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών. Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού. Παιδικό Βιβλίο και Παιδαγωγικό Υλικό.
(EL)
The current thesis discusses issues which connect ancient Greek mythology with gender studies. Starting with the genesis of the myths, we discuss their function, use and purpose by going back to the first primitive formations of “society’’ and by making an attempt to register the dynamics of the myths, especially as more organized social formations appear, like that of the ancient Greek “polis-kratos”. We observe that the myths gradually refer to the genesis of the first goddesses- later gods, until societies reach the formation of institutionalized religion. Thus the evolution from matriarchal or better matrilineal societies towards the domination of the patriarchal order is delineated here.We also analyze the process of the domination of the two sexes of men and women within that framework and how the particular gender roles are assigned to them in classical Greece with the contribution of the myths.Then we focus on the discussion concerning the particular myth which relates the Greek super-hero / semi-god Heracles with the Lydian queen Omphale. The myth was chosen as a case-study which has a lot to contribute to the discussion of gender role reversals of that era with the highlight being the dramatic gender role reversals-maybe for the first time in history- with the introduction of cross-dressing as the protagonists are presented to change roles and each one of them crosses into the gender roles of the other, thus breaking down all norms of a classical approach to gender roles and hence connecting ancient Greek mythology with post-feminist / post-deconstructive gender theories.
Η διπλωματική αυτή εργασία πραγματεύεται θέματα που συνδέουν την αρχαία ελληνική μυθολογία με τις σπουδές φύλου. Ξεκινώντας ακόμα από τη γέννηση των μύθων, τη λειτουργία, τη χρήση και τη σκοπιμότητά τους μέσα στο πλαίσιο των πρωτόγονων κοινωνιών, στη συνέχεια εξετάζει το συγκεκριμένο πλαίσιο της αρχαίας Ελλάδας και αργότερα την κοινωνία της αρχαίας πόλης κράτους. Επιχειρείται μια καταγραφή της δυναμικής των μύθων, ιδιαίτερα καθώς κινούμαστε προς τη διαμόρφωση όλο και πιο οργανωμένων κοινωνικών μορφών , όπως εκείνο της πόλης κράτους και καθώς οι μύθοι αρχίζουν να συνδέονται με τη γέννηση των πρώτων θεοτήτων που θα οδηγήσουν στις πρώτες θρησκευτικές πεποιθήσεις ώσπου και αυτές να παγιωθούν στην συγκεκριμένη μορφή του αρχαιοελληνικού δωδεκάθεου. Έτσι διαγράφεται και ιστορικά η πορεία από την εγκατάλειψη των μητρογραμμικών κοινωνιών ως την επικράτηση και κυριαρχία της πατριαρχικής τάξης. Στη συνέχεια αναλύεται ο τρόπος του διαχωρισμού στα δύο κύρια φύλα- ανδρών και γυναικών- στην αρχαιοελληνική κοινωνία και πώς οι έμφυλοι ρόλοι καταλήγουν να διαμορφώνονται στην κλασσική Ελλάδα με την υποβοήθηση της οργανωμένης θρησκείας και κατά συνέπεια των μύθων, όπως αυτοί εξελίσσονται μέσα σε αυτή.Η εργασία επικεντρώνεται στην ανάλυση-συζήτηση του μύθου που αφορά τον υπερήρωα-ημίθεο Ηρακλή και τη βασίλισσα της Λυδίας Ομφάλη ως παράδειγμα πάνω στην προβληματική των σχέσεων των δύο φύλων εντός της πατριαρχικής τάξης πραγμάτων. Ο συγκεκριμένος μύθος επιλέχθηκε επειδή παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον όσον αφορά στις ανατροπές των έμφυλων ρόλων και αναπαραστάσεων της εποχής στην οποία εμφανίζεται, συστήνοντας ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία μια τεράστια μετατόπιση στην κλασσική θεώρηση των στερεοτυπικών έμφυλων ρόλων, εισάγοντας ουσιαστικά την ετεροφυλενδυσία (cross dressing), καθώς το ένα φύλο φέρεται να «ενδύεται» τους ρόλους του άλλου, συνδέοντας έτσι την κλασσική μυθολογία με τις μεταφεμινιστικές και μεταδομιστικές θεωρήσεις του φύλου.Τέλος εξετάζεται η αποκατάσταση του ήρωα τόσο σε ηθικό όσο και σε φυλικό επίπεδο μέσα από αυτό το φαινομενικά «πατριαρχικό παράδοξο» της φυλικής έκπτωσης του ήρωα. Με την αποθέωσή του και την εγκατάστασή του στον Όλυμπο ανάμεσα στο κλασσικό δωδεκάθεο έχουμε την απόλυτη πατριαρχική επαναφορά της τάξης των πραγμάτων ως μέγιστη αποζημίωση στον ήρωα- Θεό πλέον για όλες τις προηγούμενες «ταπεινώσεις» που υπέστη στην έμφυλη του διάσταση, ταπεινώσεις που αντί να τον μειώσουν, αντιθέτως τον οδηγούν εντέλει στην αθανασία. Όπως φαίνεται η ανατροπή των έμφυλων ρόλων και η «υποδούλωση» στη βούληση μιας γυναίκας φαίνεται να αποτελούν την πιο ακραία πατριαρχική εσχατιά στην οποία μπορεί να υποπέσει κάποιος. Μετά από αυτό, ακόμα και η πιο σκληρή πράξη και η μεγαλύτερη ύβρις μπορεί να συγχωρεθεί.
*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.
Βοηθείστε μας να κάνουμε καλύτερο το OpenArchives.gr.
